48u Leiden: musea, food en fun

Na een drukke decembermaand zocht ik naar even wat tijd met de kinderen. En die vonden we in Leiden. Geen werk, enkel kinderen.

Leiden is een universiteitsstad iets ten noorden van Den Haag. De oude Rijn loopt door de stad en mondt even verder uit in de zee. De aanwezigheid van water maakte de stad van de late Middeleeuwen tot pakweg de 18de eeuw tot één van de grootste steden van de Noordelijke Nederlanden. Die combinatie van studenten, water en geschiedenis zorgt voor een boeiende en gezellige mix. Vergelijk met Gent, maar dan met de Nederlandse strakheid en efficiëntie. Geen wirwar aan bouwstijlen, maar de typische Nederlandse eentonigheid. Naar mijn mening niet saai, maar eerder clean en overzichtelijk.

De stad ligt bovendien op ongeveer 2,5u rijden van Diest en de aanwezigheid van de zee (Katwijk aan zee op 15’ rijden) vormt een meerwaarde voor een citytrip met het gezin.

Deel 1: trampolinepark, streetfood en filmavond

We vertrekken in de late namiddag en arriveren tegen de avond in ons hotel. Ik kies deze keer niet voor een appartement, maar ga voor een hotelkamer. Iets minder flexibiliteit, maar het dwingt me naar buiten te gaan. Slapen doen we in de Tulip Inn. Het hotel ligt net buiten de oude stad, in de stationsbuurt. De betalende parking (19,5 euro/dag) is handig. Aangezien ik met een bestelwagen rij, krijg ik die niet ondergronds gezet. Belangrijk weetje: in het centrum kun je enkel parkeren in parkeergarages. De plaatsen op straat zijn ofwel voorbehouden voor bewoners ofwel 25 euro/dag te betalen met muntstukken. Ik kies dus voor de hotelparking.

Ik ging overstag op het bestaan van de familiekamer. Aangekomen op de kamer bleek het gewoon vier bedden te zijn. Voor de rest is er geen materiaal voor de kinderen zoals een opstapje, kleurpotloden, etc. Mijn kinderen zien in de vier bedden vooral een indoor minitrampolinepark, waardoor ik ze snel naar buiten drijf.

Mijn kinderen zien in de vier bedden vooral een indoor minitrampolinepark, waardoor ik ze snel naar buiten drijf.

Het plan is om iets te scoren van eten in de oude stad. Het eerste wat ik spot, is één van de plekjes op mijn to-do-lijst. streetfoodbar Pipa. Dat de naam van het restaurant hetzelfde is als die van favoriete overgrootvader van de kinderen is een extra plus voor hen. Het is een kleine, gezellige bar met cocktails en streetfood om te delen. Er is niets speciaals voor de kinderen, maar ik heb alle geluk goeie eters. De dochter gaat voor de bitterballen, de zoon voor de Aziatische ribbetjes. Ik ga voor de Korean chicken, de nacho’s en de lokale biertjes. Het is gezellig, lekker en een ideale openingsavond van onze 48u.

Op de terugweg stoppen we nog even in de plaatselijke Jumbo voor fruit en popcorn. Ideaal om vanuit de vier grote bedden een half healthy filmavond te fiksen. Hoewel de vier grote bedden, val ik in slaap met mijn twee sjarels links en rechts. Heerlijk.

Deel 2: kindvriendelijke musea, mestkever look-a-likes en streetfood deel 2

De volgende dag staan er zowaar twee musea op de planning. Het natuurkundemuseum Naturalis en Museum voor Volkenkunde. Er is ook Corpus, waarbij je door het menselijk lichaam reist, maar dat is enkel vanaf 8 jaar. Jammer, want het zag en ziet er echt wel spectaculair uit.

Het Naturalis Biodiversity Center ligt in de universiteitsbuurt, net achter het station. Te voet of met de fiets perfect haalbaar. Het is een ronduit indrukwekkend gebouw, zowel qua architectuur als qua invulling. Met een stuk of 8 verdiepingen is het echt wel groot. Je vindt er een zaal vol opgezette dieren, dinoskeletten, de evolutie van de mens, etc. Vergelijk het met het natuurkundemuseum in Brussel, maar dan moderner, frisser en groter. Om één of andere reden slagen ze erin in Nederland toch altijd in om musea voor kinderen extra plezant te maken. De exposities worden aangevuld met workshopruimtes, waar kinderen met fossielen kunnen spelen, een hertenskelet in elkaar kunnen puzzelen, dinobeenderen zoeken, vragen kunnen stellen aan insectenkenners en veel meer.

Ja, ik ben fan. Echt een meerwaarde en dikke aanrader.

Na het bezoek aan het museum trekken we stad in op zoek naar eten. Door de drukte en wat verkeerde navigatiekeuzes van mijn kant duurt het even en eindigen we uiteindelijk in een pannenkoekenrestaurant. Je hoort de kinderen niet klagen.

Nadien trekken we naar het tweede museum: Het Museum voor Volkenkunde. Het is een prachtig historisch gebouw waar je de geschiedenis van verschillende volkeren uit alle continenten kunt bekijken. Dit laat ik echter links liggen. Er is ook een familie-expo: de dierenacademie. Het concept? Twaalf “klaslokalen” met een dier als leerkracht. Ik vind niet elke les even hoogstaand, maar er zitten er wel een paar leuke tussen. Mijn favorieten: een grote “mestbal-zitzak” rollen bij meester Mestkever, dansen als juffrouw Kraanvogel, schubben kleuren bij meester Schubbendier en de selfie bij Meester Condor. Voor de kinderen (5 en 8 jaar) is dit hun favoriet museum.

Genoeg voor de kinderen. Papa wil ook iets. Dus sleur ik ze na het museum nog even mee naar een (natuur)wijnwinkel Cave de la Lune. Het is een winkeltje met een heel mooi gamma aan natuurwijnen, enkele bieren, ciders, etc. Helaas zijn de kinderen iets te hevig om rustig rond te kijken. Dus prop ik de rugzak vol en ga terug op zoek naar kindvriendelijk voedsel. De kinderen beslissen en willen nog eens naar Pipa. Ok dan. Terug ribbetjes en bitterballen voor hen. Het is vakantie voor iets. Ook nu weer sluiten we de avond af met film, popcorn en fruit en vallen ze naast me in slaap. Heerlijk.

Deel 3: koffie en ontbijt, space, wind en nog eens wind



Na een deugddoende nachtrust dwing ik ze op de fiets en vertrekken ze al fietsend voor een ontbijtje in de binnenstad. De regen en de wind doen ons al na enkele honderden meters terug keren. Hier jagen we geen hond door en dus al zeker geen kinderen. Parkeren met de camionet is wat zoeken. Vandaar de tips in de eerste alinea’s. Uiteindelijk krijg ik hem toch weggezet en gaan we ontbijten bij Bar Lokaal. Dit is een kleine gezellige ontbijt- en lunchplek. De kinderen gaan voor de pancakes, ik voor cilbir, een Ottolenghi-achtig gerecht met yoghurt, chili en gepocheerde eitjes.

Ook de koffie is top en net om de hoek vind je de koffiebranderij die de koffie levert. Borgman Borgman is een Scandinavischachtig, strak en clean koffiezaakje met heerlijke koffie die ze zelf roosteren. Ik neem er dan ook maar wat mee voor het thuisfront.

Na die pitstop rijden we naar het strand. Eerst Katwijk aan Zee. Het waait hard, heel hard en het regent. Dus is er weinig fun aan dat bezoek. Wat zoeken op Google Maps doet me rijden naar Vrijstaat Nederzandt, een plekje 15’ ten noorden van Katwijk. Ten midden van de duinen ligt een verzameling strandbars. De grote parking doet me vermoeden dat dit een uitvalsbasis is bij beter weer voor wandelaars, gezinnen, etc. Niets van bewoning en enkel die bar. Bij beter weer zou dit echt heerlijk zijn. Ik hou het bij tomatensoep en nog een spelletje mozaa. De dochter wint opnieuw.

Op de terugweg stoppen we nog bij het Space Museum. Ook dit ligt daar in de buurt. Hier ligt ook één van de grootste vestigingen van de ESA, de Europese ruimtevaartorganisatie. Voor mijn kinderen is nog allemaal wat te moeilijk Dan ga je beter naar de Belgische versie in de buurt van Namen. Daarna is het tijd om terug te keren.


Samengevat: Leiden en omgeving is een heel fijne plek, zowel voor kinderen als de ouders. Het strand, de kleinschaligheid, de aantal kindvriendelijke musea, … meer dan opties genoeg voor een dag of twee.

Vaderklap founding vader Pieter is de trotse vader van M1 en M2.

Chef, eigenaar en evenementorganisator Coeur De Boef