36 uren Oostende (en Bredene)

Ergens begin maart scheen de zon. Het was fris, maar de hemel was helder en blauw. Wat een verschil met het sneeuwtapijt deze ochtend, een maand later. April en zijn grillen…

We moesten er toen even tussenuit met het gezin. Een weekendje weg - op uitnodiging van Roompot #eerlijkiseerlijk - was welgekomen na een drukke februarimaand met take away, zieke kinderen, gesloten scholen en de eeuwig durende corona-ellende.

Na school vertrokken we richting … Bredene. Toegegeven, ik ken Bredene niet. Meestal trekken we naar Zeeland of naar Oostduinkerke. De ligging is wel ideaal om De Koningin (der Badsteden) beter te leren kennen en vooral wat rust te vinden. Het land doorkruisen op vrijdagavond blijft altijd een fileavontuur, maar rond 18u30 arriveren we eindelijk “ant zètje”. Ik doe nog snel wat inkopen in de lokale AH, terwijl I en de kinderen het huisje inpalmen.

Dino’s en hapjes

Het Roompot huisje is nieuw en de smart-tv inclusief Disney+, Netflix en andere streamingdiensten, het Koos-welkomspakket en het “overlevingspakket” met wasproducten en consorten zijn aardig meegenomen. Voor de rest is het best makkelijk. Aankomen, code ingeven aan de slagboom en aan de voordeur en het weekend kan beginnen.

M2 zit in zijn dinofase. De dino’s aperitieven mee, kijken mee naar de film en gaan uiteraard mee slapen. Ik begrijp nog steeds niet wat hij zo comfortabel vindt aan die plastic dingen met stekels in zijn bed, maar goed, kind is (soms) koning.

De take away opties houden we voor morgen. Het vrijdagavondplan wordt hapjes eten en film kijken. Ik “weiger” dit weekend te koken. Dus worden het wat easy AH tapas. Gewoon eens niets doen. Meer hebben we niet nodig.

Te voet, per boot en per tram

Zoals eerder gezegd: ik ken Bredene niet. De Roompot uitvalsbasis ligt op een paar 100 meter van het strand. Opvallend is het ontbreken van hoogbouw langs de dijk. Hier vind je vooral campings, campings en nog eens campings. (zie Google Maps) Het voordeel is dat er nog een groot stuk duinen ligt tussen de straat en het strand. En toegegeven, dit is echt wel mooi. Dus is het plan op zaterdag duidelijk: we gaan naar het strand.

Uiteraard eten meneer dino 1, 2 en 3 mee tijdens het ontbijt. Als volleerde influencers proppen de kinderen daarna hun Koos-rugzakje vol - neen, we hebben dat niet gevraagd - en gaan op stap. Rugzak voorlopig nog op de rug. Straat over, brug over en we zijn in de duinen. Duinen over en jawel, daar is het strand en de zee.

-”Zeg, anders wandelen we tot in Oostende?”

We hebben soms van die impulsieve ideetjes. Ik twijfel, maar goed, we hebben geen plannen en het zou ongeveer 3 à 4km zijn. Ik haal snel nog een portefeuille, wat koekjes en we gaan op wandel. Benieuwd hoe lang die 3- en 6-jarige zullen willen stappen.

Hoelang zou het goed gegaan zijn? Ik gok 500m. Misschien. Hoogstens. Dan wil M2 niet meer stappen. Op mijn schouders dan maar. M1 wil ook niet meer stappen. Papa’s schouders zijn populair. En zeggen dat we thuis een deftige draagrugzak hebben. Het wordt de rode draad gedurende de komende wandeling. Om beurten om de schouders. Van golfbreker tot golfbreker.

Wanneer komt die Strava-applicatie “kind op de schouders dragen”? ;)

M1 moet uiteraard meer stappen, maar ze wil niet. M1 wordt Drama 1. Typisch, uiteraard. De laatste kilometer blijft lang duren. Het nadeel van richting een havenstad wandelen is dat er een serieuze havengeul tussen u en de stad ligt. Gelukkig is er een veerdienst, want anders moeten we echt een paar kilometer omwandelen. Dus collega-vader, mispak u niet in dat wandelen. Zeer aangenaam, maar het stuk vanaf Fort Napoleon is best nog een eind.

De veerdienst begint pas vanaf 13u, dus stoppen we nog even in Kabine en halen we iets om te eten in De Faar. Let trouwens op één van de coole muurtekeningen. De boot brengt ons van de haven recht het stad in. Gratis en voor de kinderen is het een extra belevenis. (meer over de veerdienst) De kinderen kunnen er weer tegen.

Oostende in coronatijden, dat is een beetje aanpassen. Geen cafeetjes, noch restaurants en ook veel musea zoals Fort Napoleon zijn op afspraak. We houden het bij enkele winkels (Lolotte voor de kinderen en Shop Lily voor I) en een ijsje voor mezelf en de kinderen. Al was dat laatste niet het beste idee. Het is ondertussen al wat frisser geworden en van een ijsje warmt een mens niet echt op. :)

Tijd om terug te keren. Met de tram weliswaar. Op minder dan 20 minuten staan we terug in Bredene en voor de kinderen is het alweer een extra belevenis. Sorry jongens, wij wonen op het platteland. Hier enkel tractoren en zo. ;)

De hapjesrestjes, pizza en spelletjes maken het tot een lazy zaterdagavond. Rummikub en Clever. Aanrader dat spel. Net als de pizza (Angolo) En hoe cool is het eigenlijk wanneer je dochter kan schrijven én lezen?

Skaten en al

Hoewel we tot maandagmorgen kunnen blijven, moeten we op zondag al terug. Schoolgaande kinderen… We doen één van de duinenwandelingen. Haalbaar met de step, dus mijn schouders dragen wat minder last dan gisteren. Als volleerde kusttoeristen uit het binnenland sluiten we onze 36 uur af met een … ritje op een gocart. Het moet jaren geleden zijn, maar het is wel plezant. Al is het ook weer hier de vader die veel mag trappen.

Ik herhaal: waar blijft die Strava applicatie voor vaders? :D

Oh ja, en ben ik de enige van wie zijn vaderhart sneller gaat slaan als zijn dochter zonder moeite die touwenpiramide opklimt en zwaait van op het hoogste punt?

Het kustweekend deed deugd. De batterijen zijn opgeladen. Tijd om terug te rijden naar het binnenland. Met de auto.

Vanuit het Roompot huisje kun je perfect regio Oostende - De Haan ontdekken. Groot genoeg voor met vrienden, familie of het gezin. Meer over Roompot Breeduyn Village (link)

---

Met dank aan Roompot voor de overnachting. Voor de rest is het artikel volledig eerlijk en uit het hart geschreven. Lees alles over ads op vaderklap via deze link