De wondere wereld van Roeckie

Heerlijk toch, als je erin slaagt verschillende activiteiten die je graag doet, te combineren. Ik heb het nu niet zozeer over mezelf, maar ik had de eer en het genoegen op wandel te mogen met een man en vader die op heel wat verschillende manieren invulling geeft aan zijn dagen. Je vindt hem ondermeer op Instagram onder Roeckiesworld, maar ook op zijn blog www.roeckiesworld.be.  

Bart De Roeck, zo staat hij bekend in de niet-virtuele wereld. Vader van drie, partner, directeur van de eerste graad middelbaar en daarnaast dus ook nog Roeckie in de virtuele wereld. Bakken en reizen, al was dat laatste iets minder prominent aanwezig in 2020. U weet vast wel waarom.  

Vader van drie, 2 dochters en 1 zoon, 2 nog in die heerlijke puberteit, eentje is er gelukkig al door. Drie mooie verhalen ook, drie mooie adoptieverhalen. Ze werden geadopteerd toen ze enkele maanden oud waren. Geen genetische familie, intussen wel een echte familie. Verbonden door het gezin, de avonturen samen, de warmte en het delen van verhalen. Wat ik bijleerde, is dat de procedure vroeger veel sneller ging. Als ik het verhaal van dit gezin vergelijk met wat ik hoorde bij het ‘Volgend jaar gezin’, is het moeilijk te geloven dat het allebei over adoptie gaat...  

Voor Bart en zijn partner Eva was het moeilijk kinderen krijgen. Een onderwerp waar we hier bij Vaderklap al vaker over berichtten. Voor hen was het snel duidelijk dat de medische weg niet hun pad zou worden, wel die van de adoptie.  Kandidatuur, selectie, … en dan afwachten. Wachten op het telefoontje ‘Jullie vertrekken volgende week naar Zuid-Afrika'… Mooi is ook dat het niet enkel het adoptiebureau is dat de keuze maakt, maar ook de moeder die het kind afstaat voor adoptie. Ook zij heeft inspraak. Dat betekent ook dat de biologische moeder gekend is en dat de kinderen, eens 18, de keuze hebben om haar al dan niet te contacteren. 

“ Bart zorgt voor veel linken in zijn leven, denk ik dan.”

Bart is ook partner. Partner van zijn collega. Collega op school maar ook collega-blogger. Bart zorgt voor veel linken in zijn leven, denk ik dan. Al hun hele samen-leven, kiezen zij ervoor op tijd en stond tijd te maken voor elkaar. Nu, maar ook toen de kinderen klein waren. Dat werd niet altijd op gejuich en applaus onthaald door omstaanders, maar voor hen was het evident. Ook als er kinderen zijn, zijn we meer dan alleen ouders. Ook de relatie en het partner zijn heeft als het ware voeding nodig. Een idee waar ik alleen maar kan achterstaan. Ja, ook als het heel druk is en slechte nachten en veel werk en... misschien vooral dan.  

Directeur. Bart gaat ook door het leven als meneer directeur. Begonnen als leerkracht op de school waar hij nu directeur is, waar hij zelf ook schoolliep als kind. Op zoek naar uitdaging directeur geworden op verschillende plaatsen, maar met veel plezier teruggekomen toen de directiestoel op deze school in het mooie Aarschot leeg kwam te staan. Dat hij nu 10 min moet fietsen en aan zijn werkdag kan beginnen, is absoluut een mooi extra voordeel. Al dacht hij vroeger altijd dat je voor een job die je echt graag wil, geen rekening moest houden met de afstand. Dat 2020 ook op school een bewogen jaar was, dat weet u waarschijnlijk ook. Online vergaderen is, om maar iets te zeggen, voor een mensen-mens als Bart, geen ideaal scenario.  

Roeckiesworld. Kleine tip vooraf. Hebt u honger terwijl u dit leest? Best eerst iets eten, want een blik op zijn site of Instagram gaat dat hongergevoel alleen maar versterken. Bakken doet hij als geen ander, van eenvoudig en snel tot ojee, daar begin ik niet aan. Ook koken doet hij geregeld. Hij maakt er ook een punt van... wat ik maak, eten we op. Geen verspilling, daar doen ze ten huize De Roeck niet aan mee. Dat het eten al eens een beetje kouder is voor het op tafel komt (die foto’s komen er niet vanzelf), moeten ze er dan wel bijnemen. Ik heb tijdens het gesprek aangegeven dat ik daar alvast geen probleem van zou maken, mocht ik aan zijn tafel worden uitgenodigd. Een mens mag dromen...  

Wat mij het meest fascineerde, hoe doet hij dat allemaal? Dus heb ik het ook maar even gevraagd. En soms is het heel eenvoudig... het ene maakt het andere mogelijk. Het bakken geeft andere energie die het partner zijn dan weer niet geeft. En andersom, uiteraard. Ja hoor, zo eenvoudig kan het zijn.  

Tot slot nog dit. Ik vroeg hem ook naar een paar recepten. Eentje eenvoudig en eentje net iets uitdagender. Via de links hier kom je uit bij vanillewafels of de pindakaas-chocoladekoekjes. Voor beide mag u me bellen, dan kom ik heel graag proeven.