The Playground: (bord)spelen op verplaatsing

Ik heb zelf honderden uren van mijn jeugd doorgebracht rond een tafel met een spel, en tot mijn grote vreugde is ook mijn oudste zoon (9) een liefhebber.

We zijn niet alleen. De afgelopen tien jaar maakten bordspellen een renaissance mee. De verkoop stijgt elk jaar met meer dan 20% en de nieuwe generatie spellen bereiken een breed en divers publiek van kinderen en volwassenen. Onheilsprofeten die twintig jaar geleden voorspelden dat kinderen in de toekomst enkel nog videogames zouden lusten, zaten dus goed fout.

In the last year, board game sales in the U.S. grew by 28 percent, per NPD Group, and global sales increased to $9.6 billion in 2016 from $9.3 billion in 2013, according to Euromonitor International.
— Adweek.com

De nieuwe generatie is anders

Er zijn heel wat pedagogisch verantwoorde redenen om een bordspel te spelen met je kinderen. Maar vergeet niet, eigenlijk doe je het toch gewoon voor het plezier. Ben je er al een tijdje uit, of was het vroeger niet echt je ding, dan is deze vakantie wellicht een moment om spellen een nieuwe kans te geven, en wel hierom:

  • Bordspellen zien er tegenwoordig qua design veel beter uit dan vroeger. Je hebt meer keuze in thema’s en leeftijdscategorieën.
  • De spelregels zijn interessanter. Bij de meeste oude spellen (zoals Monopoly of Ganzenbord) hangt alles af van toeval. Of er is maar één winnende strategie die iedereen toepast. Bij de nieuwe heb je vaak verschillende manieren om één spel te spelen, en de verhaallijn zelf (bvb. een dorp bouwen) is ook veel belangrijker.
  • Winnen is niet meer zo belangrijk. Heb je een slechte verliezer in huis, of ben je er zelf één? Probeer dan een coöperatief spel waarbij je een gemeenschappelijke uitdaging tot een goed einde tracht te brengen (een levensbedreigende epidemie indijken bijvoorbeeld), of waarbij je samen iets opbouwt (een middeleeuws dorp bijvoorbeeld).
  • Nu meer dan ooit: dobbelstenen! Vierzijdige, twaalfzijdige, twintigzijdige, in metaal of been, met symbolen… Wees eerlijk: je hebt die dingen gewoon graag in je handen, hoe meer hoe liever.
DSC_0328.jpg
DSC_1868.jpg

Spelen op verplaatsing

The Playground is een pop-up bordspelcafé in het Centraal-Station van Antwerpen. Je kan er honderden bordspellen (gratis) spelen, in een gezellige, lichte ruimte, terwijl je van je koffie slurpt of een stuk taart eet. Bezieler is Mark Van Achter, een prof economie met een passie. Een half jaar geleden vertimmerde hij samen met zijn kompanen een leegstaande juwelierswinkel tot een ontmoetingsplaats voor spelers.

 

IMG_3713.JPG

Thuis spelen is fantastisch, maar dit zijn vier redenen om ook eens een bezoek te brengen aan The Playground:

  • Er zijn altijd mensen in de buurt die je kunnen uitleggen hoe een spel werkt. Zeker met jongere kinderen is dat een duidelijk voordeel wanneer je aan een nieuw spel begint. Want zelfs de meeste simpele regels lijken soms onbegrijpelijk als je ze voorleest uit een handleiding. Iemand die het live voordoet, voorkomt dat je koters 10 minuten moeten stilzitten en wachten tot je snapt hoe het in elkaar zit. Of dat je na een kwartier vaststelt dat je verkeerd bezig bent en opnieuw moet beginnen.
  • Je kan nieuwe spellen uitproberen voor je ze koopt. Bordspellen zijn relatief goedkoop in vergelijking met andere vormen van entertainment. Maar toch: je hebt er niks aan om een spel te kopen dat achteraf niet je ding blijkt te zijn, en thuis alleen maar stof vergaart.
  • De zaak wordt gerund door vriendelijke en geduldige mensen die zelf ook graag spelen. En er geen probleem van maken dat kinderen zich soms gedragen als kinderen.
  • Je moet thuis geen doos gaan zoeken tussen de rommel, en je moet de tafel niet leegmaken.

Mijn persoonlijke favorieten zijn momenteel Dreamwell, Junk Art en Camel Up. Maar ik kijk uit naar die van jullie in de comments hieronder. En naar andere suggesties van fijne plaatsen om bordspellen te spelen. Laat ons zeker iets weten.


 

 

Alexander Witpas is vader van drie zoontjes L*, A (9) en M (4). Hij heeft een praktijk als seksuoloog in Antwerpen en werkt bij de Vlaamse Gemeenschap rond preventieve gezondheidzorg. In de toekomst zou hij graag wat meer slapen.