Kunst op kindermaat: Play Festival in Kortrijk
Het is best wel even rijden voor een bezoekje aan omi en opi in West-Vlaanderen.
Het nadeel van het volgen van de liefde van jouw leven naar Limburg natuurlijk (#puntenscoren). Familiebezoekjes werden daarom vaak gereduceerd tot een namiddagje aan tafel zitten. Leuk, maar niet echt actief samenzijn.
Kunst en klein mannen, dat is dan weer geen evidentie. Een stad bezoeken met klein mannen al helemaal niet.
Deze keer slaan we drie vliegen in 1 klap: we bezoeken een stad op een leuke manier, hebben een actiever bezoekje aan omi en opi en introduceren kunst aan onze kinderen (vooral dan M1). Dankzij het Play Festival Kortrijk. Wat een zalige dag, was dat!
Het concept van Play Festival is simpel. Verspreid over de stad zijn er verschillende kunstinstallaties. Installaties echter die aanzetten tot bewegen. Klimmen, klauteren, springen, jezelf opsluiten.... het kan allemaal.
We starten onze dag bij Kaffee Damast, een welgekomen rustpunt na de bijna 2-uur durende rit richting "de Vlaanders". Een aperitiefje, lekkere klassiekers op het bord en de zon op het terras, live can be good sometimes. M1 amuseert zich al steppend tussen het gras tegenover het terras. Met hoog gras is een soort van natuurlijk labyrint gemaakt. Best wel cool eigenlijk. Dikke pluim trouwens voor de obers/jobstudenten (?) van de bistro. Ze waren echt zeer vriendelijk tegenover de kinderen.
Te voet (en met de step en liggend in de buggy) wandelen we langs de Leieboorden richting het centrum. Jaren geleden, toen ik er nog woonde, was dit maar een schamel jaagpad. Het laatste decennium onderging deze buurt (en de ganse stad) een metamorfose. De Leieboorden zijn, hand op het hart, echt mooi geworden.
Rond de Broeltorens zijn diverse installaties. Een waterpomp, een kooi waar je je kan in opsluiten en in de torens zelf zijn twee coole dingen: een ballonnenkamer, denk aan een ballenbad maar dan een kamer gevuld met grote groenen ballonnen en je kan uit de toren springen. Landen doe je op een gigantisch kussen. M1 en ikzelf trekken onze stoute schoenen aan en wagen de sprong. Zeer tof, echt waar.
We wandelen verder richting het Begijnhof. Ik haal er in het museum 1302 een zak op gevuld met allerlei tips. Speciaal voor de kinderen staat er een bord met allemaal extra activiteiten zoals dus die matras en het ballonnending. Je kan de briefjes met activiteiten afscheuren en meenemen. Ook op een boogscheut van het museum zijn diverse installaties.
We gaan naar de Academie voor een kamer gevuld met 150kg confetti. Hoef ik u hiervan te overtuigen dat dit voor vader (moeder, ouder, gelijkwie) en kind een zalige belevenis is? Ik dacht van niet. En mocht u nog twijfelen, kijk dan gewoon even naar de foto's. Echt iets dat nog lang zal bijblijven.
De combinatie krullen en confetti is natuurlijk niet ideaal. Dagen erna vinden we in de bad- en slaapkamer nog confetti. Maar hey, wat maakt het uit? Dit was echt tof.
Op de weg naar de Grote Markt stoppen we bij een hoop stenen, die er gezet zijn om op te klauteren. Er is ook een houten hut met een leuke glijbaan. Spelen in de stad, was is het toch leuk.
Op de Grote Markt staat niet alleen een leuke Western getinte speeltuin, er staat een gigantisch bed, dat dienst doet als springkasteel. Dat hier een rij stond te wachten, dat hoeft niet te verbazen. De setting is prachtig, het idee is tof.
Na een koffietje op één van de vele terrassen op de markt beginnen we aan de terugtocht. We stoppen nog even in de Buddhafabriek voor twee installaties. Via reuzengrote zetels krijgen wij, volwassen, een zicht op hoe het als kind is om op een zetel te klauteren. Joske Vermeulen stijl, remember. In de hoek kun je papieren pijltjes rollen en ze met een blaaspijp richting een roos schieten. Grootvader Opi wordt onmiddellijk naar zijn kindertijd gekatapulteerd met alle pret tot gevolg.
Net voor we terug aan de parking komen, zien we op het eiland in het water een grashelling liggen. Ook dit is een installatie. Het zicht op de ondergaande zon 's avonds moet prachtig zijn.
Ik denk dat het duidelijk is: ik ben oprecht fan van dit festival. Van de grootouders tot de kleinkinderen, iedereen heeft zich rot geamuseerd. Niets moet, alles (of toch het meeste) kan. Kinderen kunnen kinderen zijn en (groot)vaders (en moeder) kunnen ook gewoon nog eens het kind in hen naar boven halen.
Play Festival is dan ook echt een aanrader. Misschien gaan we deze zomer zelfs nog eens terug. Zelf gaan? Je hebt nog de kans tot 11 november 2018.
Meer weten? Lees alle info op hun site: https://www.playkortrijk.be/nl
Extra Vaderklaptips in Kortrijk:
- Speelgoedwinkel de Kristallijn: denk houten speelgoed, denk cadeautjes voor de kleinkinderen, denk gewoon binnenspringen.
- Boekhandel Theoria: een mooie boekwinkel met een zeer groot assortiment kinderboeken
- Museum 1302: beleef de Guldensporenslag opnieuw. Met een apart aanbod voor kinderen.
- Vergeet het skatepark niet langs de Leieboorden.
- Kortrijk culinair? Er is teveel om op te noemen:
- voor de verfijnde gastronomie: Va et Vient, Gust en buiten het centrum Vliegend Tapijt, Rebelle
- voor de snelle hap of dorstige monden: Damast, Balthazar, Viva Sara
Vaderklap founding vader Pieter is de trotse vader van M1 en M2.
Chef, eigenaar en evenementorganisator Coeur De Boef
