Muzikale opvoeding (8)

Al de hele zomervakantie lang vragen we hier aan vaders welke ene plaat ze in de platenkast van hun kroost willen stoppen. Deze week gaan we ten rade bij Bas De Hooghe (39) uit Gent. Geen papa, maar wel een peter, die zijn steentje wil bijdragen aan de muzikale opvoeding van zijn petekind. Hij geeft Lily (1) namelijk elk jaar een album dat voor hemzelf belangrijk is geweest.   

Bas is al 10 jaar gelukkig getrouwd met Annelies, de vrouw met wie hij als 18 jaar lief en leed deelt. Zijn vrouw was lange tijd ziek en is gelukkig recent genezen, al gaat ze nu nog door een herstelfase. “Door deze omstandigheden kunnen wij nog maar sinds kort beginnen bouwen aan het leven dat we zelf altijd in gedachten hadden: een goeie job, de wereld zien, kinderen … Dat willen we evenwel niet overhaast doen, we willen genieten van elke stap die we zetten. Alles op zijn tijd.”

Dat neemt niet weg dat er nu al kinderen in hun leven zijn. “Annelies is meter van de oudste zoon van haar broer en ze geniet er heel hard van om haar metekind en zijn jongere broertje stevig in de watten te leggen. Ikzelf werd vorig jaar peter van Lily, het tweede dochtertje van mijn zus. Door corona heb ik mijn rol als peter nog niet ten volle kunnen uitspelen, maar van zodra het weer kan, maak ik een inhaalbeweging!”, belooft Bas.

De housecassette

Daar hoort volgens hem ook muziek bij, hoewel die niet nadrukkelijk aanwezig was in zijn eigen kindertijd. “Op muzikaal vlak werd ik vooral opgevoed door mijn vrienden, klasgenoten en het toen nog populaire Studio Brussel. Als tiener was ik een rocker en luisterde ik dus hele dagen naar Live, Nirvana en Therapy?, terwijl ik neerkeek op al wat elektronisch was en een beat had. Dat hoorde toen zo, in de late jaren 90. Maar ook rockers raken hun eigen cassettes wel eens beu, dus graaide ik er eens eentje mee uit de kamer van mijn zus, voor tijdens de fietstocht naar school. Gelabeld: ‘The Prodigy – Music for the Jilted Generation’.”

“De eerste minuten van mijn fietstocht heb ik zitten wàlgen van die synthesizers met hun bliepjes en tuutjes. Ik was naar house aan het luisteren! Maar ik had geen alternatief bij, dus kon ik alleen maar verder ondergaan. Naarmate ik meer tracks hoorde, raakte ik echter meer en meer onder de indruk van die elektronische muziek. Diezelfde dag nog ben ik meteen na schooltijd naar de Free Record Shop gefietst, waar ik die cassette op de toonbank legde en de winkelier naar gelijkaardige bands vroeg. Zo ging ik naar huis met cd’s van The Chemical Brothers, Underworld en Daft Punk. Maar ik ben die dag vooral naar huis gefietst met het inzicht dat muziekbeleving veel interessanter is wanneer je je volledig openstelt voor om het even welk genre”, stelt Bas.     

Vinyl als cadeau

Dat weerspiegelt zich nu in zijn huidige platenkast. “Ik ben nog niet zo heel lang platen aan het verzamelen en ik heb dan ook maar een bescheiden collectie, van zo’n 300 stuks. Daar zit van alles tussen: van klassieke muziek over filmmuziek tot pompende beats. Meestal zet ik mijn iTunes of Spotify op shuffle wanneer ik aan het werk ben, maar ik kan er ook heel hard van genieten om mijn tijd te nemen en op zoek te gaan naar de perfecte plaat voor dat moment. Ik hou van de totaalbeleving van vinyl: van de zoektocht in de winkel tot het staan twijfelen voor de kast en het omdraaien van de plaat. En dan is er natuurlijk nog dat volle, analoge geluid, met hier en daar een kleine imperfectie.”

Bas werkt als als freelance creative en tv-maker voor advertising agencies en productiehuizen. Ook in zijn vrije tijd overvalt hem natuurlijk wel eens een goed idee. “Om mijn verzameling uit te breiden, vraag ik nu al een tijdje steevast vinyl voor mijn verjaardag of kerst.” Een voorspelbaar antwoord voor de schenkers, maar toch wil hij daarmee graag verrast worden. “Ik vraag namelijk geen specifieke plaat van op mijn verlanglijstje, maar wel één die voor hen van groot belang is geweest. Het is fascinerend om een plaat te krijgen waar een emotionele waarde aan vast hangt en om te horen welke impact dat album heeft gehad. Zo leer je niet alleen op een verrassende manier nieuwe muziek kennen, je leert ook iets verrassends over de mensen die ze geven”, vindt hij. 

Dat bracht hem nu op het idee om dit zelf te doen voor zijn petekindje. “Tot haar 18de verjaardag zal ik haar telkens een plaat geven, naast het speelgoed dat een meisje van haar leeftijd leuk vindt. Niet om mijn muzieksmaak op te dringen, maar gewoon opdat ze ook een paar minder voor de hand liggende platen zou hebben, naast alle muziek die ze ongetwijfeld wel zal leren kennen via vriendjes, de radio en sociale media. Uiteraard hoop ik dat ze dat zal appreciëren, zodat ik over een paar jaren niet – alleen maar – mee moet naar Studio 100-optredens”, lacht Bas. “Of niet. Ook goed!”

Daft Punk

‘Minder voor de hand liggend’, dat kun je wel stellen, ja. Want voor haar eerste verjaardag kreeg de baby ‘Homework’ van Daft Punk cadeau! “Ik weet nog niet welke plaat ik Lily volgend jaar ga geven, laat staan voor haar 18de verjaardag. ‘Nevermind’, ‘As heard on Radio Soulwax’, ‘Graceland’ … Het zal elk jaar een nieuwe afweging worden. Alleen die eerste plaat, die wist ik wel meteen. ‘Homework’ is namelijk een mijlpaal voor mijn muziekbeleving geweest. Waar The Prodigy de deur naar andere muziekstijlen heeft opengetràpt, heeft Daft Punk mijn liefde voor house en techno gewonnen. Het was mijn toegangsticket tot de wereld van elektronische muziek en alles wat daarmee te maken heeft: sampling, drumcomputers, clubs, documentaires, festivals … Dat album is absolute wereldklasse en is 23 jaar na de release nog steeds relevant en verfrissend. Ik kan alleen maar hopen dat Lily op haar 15de die plaat vastgrijpt, de naald op de eerste groef legt en na een paar minuten denkt: ‘Ok ja, ik snap nonkel Bas wel.’”