Huisdichter!
Jongleren met kleuters.
Probeer ze maar eens hoog te houden.
Probeer ze maar eens droog te houden.
Probeer maar eens:
er niet van houden.
(1) De bol mag niet kapot gaan.
Ze graven in de aarde. Scheppen stof, gooien chaos in het rond.
Twee jongens op zoek naar Engeland.
Ik sta erbij en kijk er naar.
Ook dat is vader zijn.
"Papa, ben jij al eens in zo'n diepe put gevallen?"
"Euh."
Ik aarzel. Natuurlijk aarzel ik.
Ik denk aan de voorbije week.
"Tuurlijk niet," lach ik.
"Weet je," zegt hij, "ik denk dat de bol daar onder zit."
"Welke bol?"
"De bol van de wereld."
"O."
"Zal ik je helpen?"
Ik stop mijn schep in de grond. Ga als een wildeman tekeer.
"Voorzichtig, papa, de bol mag niet kapot gaan."
(2) Omdenken.
"Ik ben de snelste van de traagste."
Zullen we een wedstrijd spelen?
"Om het vlugst slapen? " vraag ik.
"Oké," zegt hij.
( 3 seconden stilte)
"Jij mag winnen, papa."
(3) Coronamaatregelen in bad.
Hij lust de shampoo in zijn spaghetti niet.
"Bedoel je champignon?"
"Papa, ik heb zes keer mijn haartjes gewassen." roept de stem uit de badkamer.
"Flink zo, jongen."
(4) Gesprek met een geeuwende kat.
Niet in stilte maar luidop.
Hij toont haar trots zijn nieuwe.
"Niet te dicht," zeg ik.
"Ik heb dezelfde schoenen zoals papa." zegt hij met een aai erbij.
Ze haalt haar schouders op.
(5) Eilandraad
Het filmpje met de superheld
brengt
een einde aan de chaos.
(als je het maar niet stopzet).
Groepsgesprek.
"Vandaag vond ik het leuk dat..."
"Kaka." Hilariteit. Maar niet wat je zocht.
Het ogenblik van de dag.
"Ik vond het leuk dat papa
die tafel heeft gemaakt. " zegt de jongen
van 3. "Om te kleuren."
Hij wijst naar een plank
die ik
op 2 schragen
heb gelegd.
Ik breek.
Een kleine jongen
lijmt
de avond
aan mijn dag.
Kevin (36) schrijft vogels uit eigen nest. Koolmeesjes van dienst: J (4) en S (2,5).
Hij houdt van dansen (in de living), boksen, uit het raam kijken, wielertoerisme en soms ook van zijn vrouw.
Kortom: soms Muhammad Ali, vaak gewoon een kleine jongen.