Stickers en stempels voor vaderschapsverlof

BREAKING. Microsoft verhoogt het aantal dagen vaderschapsverlof. Hoera.

Wat is dat toch met dat vaderschaps- en ouderschapsverlof?

Wel, als vader hebben we niet zoveel verlof. TIen dagen vaderschapsverlof na de bevalling en vier maanden ouderschapsverlof op te nemen tot ze 12 jaar oud zijn. Ik heb ze genomen, die tien dagen, twee keer, bij M1 en bij M2. Vooral bij die tweede was een extra paar handen wel handig.

Er valt wat van te zeggen. In Scandinavië hebben vaders meerdere weken tot zelfs maanden, in Nederland nog geen tien dagen. Voor één keer hoeven we dus niet jaloers te zijn op onze Noorderburen. 

Zowel bij onze Noorderburen als bij ons, wakkert de discussie al een tijdje aan. Jesse Klaver, fractievoorzitter voor GroenLinks in Nederland, stak daar het vuur aan de lont met zijn papadag. Een mannelijk politicus die openlijk opkomt voor meer rechten voor de vaders en zelf een dag in de week tijd maakt voor zijn klein mannen, daar kunnen ze bij ons nog iets van leren.

Bij ons zijn er gelukkig Thomas Vanderveken of schrijver Tom Vermeyen die openlijke voorvechters zijn van meer vaderschap. Ook wij van Vaderklap zijn uiteraard helemaal voor.

Groot was dan ook onze vreugde toen we op VRT NWS lazen dat Microsoft het vaderschapsverlof gaat optrekken van 10 dagen naar 6 weken. Bij Microsoft werkende vaders, alsjeblieft, neem het op. Eén op de zeven vaders in België zou zijn tien dagen zelfs niet opnemen, uit schrik voor reacties, carrière, ... 

Sta me toe me even te richten tot collega-vaders en jawel, uitzonderlijk tot politici.

Liefste collega-vaders,

Negen maanden lang - misschien zelfs langer - telden jullie al af tot het moment waarop je ouder en vader. Je vrouw moest een krachtinspanning van jewelste leveren om dit tot een goed einde te brengen. Tien dagen thuisblijven om je vrouw bij te staan en te wennen en genieten van je kersvers kind, dat is toch niet teveel gevraagd?

Liefste politici,

Het lijkt soms alsof jullie niet zo hard bezig zijn met de toekomst van ons allen, alsof het nu en electoraal gewin belangrijker is. Ik kan uiteraard verkeerd zijn. Indien zo, mijn excuses.

Energiepact, pensioenen, onderwijs, het zijn allemaal thema's waar er zo moeilijk een compromis over gevonden wordt. Dit terwijl mijn pensioen, het onderwijs van mijn kinderen en de wereld waarin we ook binnen zoveel jaar moeten leven essentiële bouwstenen zijn voor een goede toekomst.

We werken hard en veel en zullen nog lang en veel moeten werken. Ik begrijp het wel. Vergrijzing en zo en een leeg Zilverfonds. Maar een kader scheppen en regels vastleggen waardoor vaders, ambtenaar, bediende en ja, zelfs zelfstandige meer dan tien dagen kunnen thuisblijven zonder dat ze zwaar moeten inleveren, zonder dat hun carrière geraakt wordt en zonder dat de kleine ondernemingen en wijzelf nog meer belasting moeten betalen, is dat dan zo moeilijk? Is dat echt te veel gevraagd?

Voor alle duidelijkheid, ik ben zeker niet de perfecte vader. Noch weet ik wat de ultieme oplossing is en hoe ze het in Brussel allemaal moeten regelen. Al vraag ik me echt af of zo'n kader scheppen zo moeilijk is.

Afgaande op hoeveel keer ik hoor over burn-outs, het-eventjes-niet-meer-zien-zitten, op de frustraties te lezen op sociale en online media, en op de stress bij kinderen, denk ik wel dat de mogelijkheid hebben om af en toe de pauzeknop in te drukken, niet slecht is.

Zelf doe ik dat binnen 20 dagen. In mijn geval niet omwille van een burn-out, maar gewoon om bij de kinderen te zijn, terwijl I terug aan de slag gaat. Nog even hard werken en dan zeg ook ik voor één maand f*ck it.

Zeker nu M1 al wat groter is, is het een heerlijk vooruitzicht om even meer tijd te hebben voor haar. Om samen de tuin te verkennen, boekjes te lezen en speeltuinen onveilig te maken. Dan hoef ik hopelijk niet meer te horen dat fictieve vader van haar pop in haar rollenspel altijd maar veel moet werken. Het is ook de ultieme gelegenheid om de band met M2 wat aan te halen, hoe klein hij nog is. Om de schade van de voorbije maanden wat in te halen.

Een oprechte dank u aan bedrijven zoals Microsoft, mannen zoals Jesse Klaver, Tom Vermeyen en Thomas Vanderveken en alle vaders die tijd maken voor kinderen en gezin. Merci, jullie verdienen een sticker op je arm en een stempel op je hand (de favoriete beloning van M1)*. Zo moet het en zou het moeten.

En politici, just do your thing...

* Correctie: de favoriete beloning van M1 na koekjes en rozijntjes