Dag van de alleenstaande ouder

21 maart. Een dag van veel. Voor steunkousen, tegen racisme. Maar blijkbaar ook de dag van de alleenstaande ouder. Nu valt er te discussiëren over de invulling van dat begrip. Is dat echt alleen voor ouders die het helemaal alleen (moeten) doen? Is dat ook voor gescheiden ouders die elk in hun tijd alleenstaande ouder zijn? Is dat voor gescheiden ouders die niet meer met elkaar praten?  

Het is in ieder geval een dag die aan mijn aandacht ontsnapte. Vandaar deze vijgen na Pasen tekst...  

Ik voel me wel en niet aangesproken door dat thema. Vader van vier kinderen, 7 jaar gescheiden, week om week regeling, goed contact en overleg met de mama. En toch zie ik mezelf als alleenstaande ouder. Een titel die ik met trots draag en die ik, ook al zou ik op een dag een nieuwe relatie starten, steeds zal blijven dragen.  

Het is een prachtjob  hoor. Alleenstaand ouderen. Je kiest en beslist veel zelf. Je eigen tempo. Eigen aanpak. Eigen accenten en afkeren. Een intenser contact met de kinderen. Een week op twee alle vrijheid. En op tijd en stond, over grote beslissingen, een open gesprek met alle betrokkenen.  

Het is een rotjob hoor. Alleenstaand ouderen. Een week op twee alleen zijn. Op tijd en stond moeten samenzitten en je eigen idee soms opzijschuiven of bijstellen. Alles alleen doen. Alles alleen betalen. Niemand die je zo nu en dan eens bevestigt, afremt, bijstuurt.  

Al zeven jaar lang is de balans hier over het algemeen positief. Ik geniet van het samen zijn met mijn kinderen en ik geniet van het samenzijn met mezelf. Ik heb ook het gevoel dat het voor de kinderen goed is op deze manier. Evenwicht, openheid, nabijheid en ruimte. Zeker nu het gepuber in huis komt. Tegen dat ik het gepuber beu ben en de puber(s) mij, gaan ze weer een weekje weg. En kunnen we nadien weer met een propere lei beginnen.  

Ik wil dus de dag van de alleenstaande ouder zeker onder de aandacht brengen. Eventjes. Al was het maar opdat u, ja u die deze tekst leest, straks even een alleenstaande ouder opbelt/bericht/mailt/... om te zeggen dat hij of zij goed bezig is. En dat het ok is om zo nu en dan nood te hebben aan het luchten van zorgen, vragen en angsten. Want ik ben ervan overtuigd dat iedereen die heeft. Maar als je met twee bent, is het makkelijker die te delen.