Online is niet alleen leuk. Ofwel? Tips van experte Sarah

 Jawel, dankzij de digitale revolutie heb je er als ouder een nieuwe opvoedklus bijgekregen. Gratis en voor niets. Alsof je het nog niet druk genoeg had. 😊 

Wat je kinderen online uitspoken, met wie ze daar praten, wat ze laten zien en wat ze te zien krijgen, of en hoe je dat moet begrenzen: het zijn dingen waar onze ouders niet moesten aan denken, laat staan wakker van liggen. Je kan dus ook niet even terugdenken aan je kinderjaren en wat inspiratie halen bij de aanpak van je eigen pa of ma. Het enige wat mijn vader op dat vlak deed, was af en toe de stekker van de telefoon uittrekken.   

Stel je voor dat je kinderen een paar uur per dag ‘ergens op een pleintje’ zijn waar ze met ‘verschillende mensen’ praten en spelen, zonder dat jij ook maar enig benul hebt van hoe die plek eruitziet en wie die mensen zijn. Ondenkbaar, toch? Als je kinderen nog jong zijn, ga je mee naar dat pleintje om te checken of alles daar wel oké is en veilig verloopt.

Eens je kroost wat ouder en wijzer is en ze het pleintje door en door kennen, kan je hen er met een gerust hart naartoe laten trekken. Maar je blijft geïnteresseerd en je vraagt regelmatig hoe het daar gaat. Je checkt af en toe of het nog een beetje plezant is en of ze er nog nieuwe mensen leerden kennen. Zo blijf je betrokken bij wat er speelt in hun leven.  

Hetzelfde geldt voor de smartphone en voor sociale media: je laat je kinderen daar niet onvoorbereid op los, en je blijft je informeren. Ervoor zorgen dat je mee bent, is trouwens iets wat nooit stopt, want het verandert allemaal razendsnel. Het lukt alleen als je regelmatig babbelt met de deskundigen van dienst: je kinderen zelf. Want alleen die digital natives kunnen je meer vertellen over hun online whereabouts en over hoe vork aan de steel van de sociale media zit.

Praat dus over hun online leven, net zoals je het over de school of over de voetbaltraining hebt. Maak er geen kruisverhoor van, maar wees oprecht geïnteresseerd. Installeer ook elke app die je kinderen gebruiken, en vraag aan je zoon of dochter hoe het in z’n werk gaat. Niet om hen te controleren of te spioneren, maar simpelweg om je te informeren. Om ervoor te zorgen dat je de basics kent. Net zoals je niet kan praten over voetbal als je niet weet dat het een sport is waarbij je met elf op een grasveld staat, kan je het niet hebben over TikTok zonder te weten dat het om korte zelfgemaakte filmpjes draait. Probeer zeker niet hopeloos hip te zijn en zelf dingen te posten (‘Mamaaaa! Help! Zó cringe!’), maar probeer te snappen wat er zo leuk en grappig aan is. 

Het offline leven en het online leven zijn voor jongeren compleet met elkaar verweven. Alles wat ze in het echte leven doen, zal ook online gebeuren. Van huiswerk maken tot pesten, van verliefd worden tot experimenteren met relaties, liefjes en seksualiteit. Betrek dat online aspect dan ook bij alle aspecten van je opvoeding. Heb je het over vriendschap, pols dan eens met welke vrienden ze het vaakst chatten. Wordt er gepest? Peil dan of het online ook gebeurt. Heb je het over seks, hou er dan rekening mee dat je tieners op het scherm van hun smartphone al heel wat KNT-beelden zagen voorbijkomen. Zijn ze verliefd, weet dan dat er ook via digitale weg duchtig geflirt wordt.

Dus ja, praat met je pubers over de do’s and don’ts van sexting. Grijp programma’s als dat van Evi aan om het erover te hebben. Ook al rollen ze met hun ogen en vinden ze het onvoorstelbaar gênant, zo geef je wel het signaal dat die thema’s geen taboes zijn voor jou. En twijfel niet aan jezelf. Het is niet omdat je geen digitaal expert bent, dat je geen waardevolle infobron kunt zijn voor je kroost. Jij hebt pakken levenservaring en mensenkennis, twee aspecten die ook online heel goed van pas kunnen komen.