Over effecten en sparen

Bij de geboorte van kind 1 beslisten we om het kindergeld naar een aparte rekening door te sluizen. Niet op de Kaaimaneilanden of in Liechtenstein, nee, gewoon: een rekening. Bij verjaardagen en andere gelegenheden verscheen daar al eens wat extra geld op. 

Bij kind 2 deden we hetzelfde.  

En met dank aan gulle grootouders en vriendelijke vrienden dikte dit aan. En ja, ook wij hebben het geluk ons dit te kunnen veroorloven. Daar ben ik me - zeker in deze duistere Coronatijden - echt wel van bewust.

Het doel en plan is simpel: op een bepaald moment in hun leven krijgen de kinderen een deel van die rekening. En later misschien het volledige bedrag. Als ze een huis moeten gaan kopen of zoiets. Iets waar ik, nu mijn dochter zes en mijn zoon net drie werd, nog niet al te veel wil aan denken. Ze groeien al snel genoeg, nietwaar, waarde collega's (knipoog). 

Ondertussen bevatten die twee rekeningen toch al een aardig bedrag met vier cijfers. Gezien het weinig opbrengen van een spaarboekje rees de vraag: kunnen we hier iets anders mee?

Noch mijn vrouw, noch ikzelf hebben kaas gegeten van effecten, beleggen (of het moest van een broodje boulet zijn) of aandelen. Dus lieten we ons adviseren door de bank en enkele vrienden.  

Het werd een effectenrekening. Dynamisch. Over twintig jaar zou dit aardig wat opbrengen. Het eindbedrag - rekening houdende met een gemiddelde opbrengst - deed me zelfs al even duizelen. Als dit lukt, tjah dan krijgen die twee kleine sjarels een aardige duit in hun zakje.  

Iets wat ze hopelijk zullen appreciëren op dat moment en later. Laat dit dan maar dadelijk een doel worden van mijn vaderschap en opvoeding. Hen een blijvend respect voor de waarde van geld en dergelijke daden meegeven.

Maar goed, los daarvan hoop ik dat dit de juiste beslissing is. Een effectenrekening dus.

Collega's, hoe pakken jullie het aan? Sparen of niet? En op welke manier? Tips zijn welkom. Voor mij, voor ons en voor alle andere vaders