Muzikale opvoeding (4)

Op zijn socials omschrijft Gentenaar Piet Stellamans (45) zichzelf als ‘fulltime mens, parttime vanalles’. Professioneel is hij immers zowel fotograaf, grafisch vormgever als tourmanager, maar daarnaast is hij ook de man van drumster Isolde Lasoen en de papa van Elko (11) en Arlo (1,5). Opgroeien in een muzikaal nest blijkt evenwel - voorlopig - geen garantie voor muzikale interesse bij zijn zoontjes.

Piet Stellamans groeide op in Izegem en werd daar een jeugdvriend van Flip Kowlier, met wie hij tot op vandaag nog altijd rondtourt. “Meer dan twintig jaar geleden speelden wij even samen in een band, daarna werd ik de klankman van ’t Hof van Commerce en nog later vroeg hij me om hun tourmanager te worden. Ook in zijn latere solo- en zijprojecten, zoals bij Ertebrekers, blijf ik op optredens fungeren als de contactpersoon tussen de band en de organisator. Daar heb je vooral communicatieve en planning skills voor nodig, al zou ik mijn job niet kunnen doen mocht ik die muziek echt crap vinden”, stelt hij.

Voor de hoes

Naast het werk van Flip, en natuurlijk ook dat van Isolde, vinden we hier albums van heel uiteenlopende genres in de platenkast. “Dat gaat van hardcore en punkrock over techno, funk en soul tot dub en rootsreggae”, toont Piet. “Ik heb ze nog nooit geteld, maar ik denk dat wij zo’n 1.000 à 1.500 platen hebben. Het overgrote deel is van mij; ik ben een grotere muziekverzamelaar dan Isolde. Daar zitten heel wat tweedehandsplaten tussen, alsook platen die ik al erfde van mijn vader. Hij had een uitgebreide collectie met onder meer The Beatles, Stevie Wonder en Bob Marley. De beste platen graaide ik weg voor de ogen van mijn jongere zus”, lacht hij.

Bij die beoordeling heeft hij het overigens niet louter over de muziek an sich. Als fotograaf en grafisch vormgever kan hij immers ook een platenhoes naar waarde schatten. “Het leuke aan vinyl is vooreerst dat het kan worden overgedragen van de ene op de andere generatie – een cd-speler hebben wij niet meer in huis – maar ook dat het artwork zo groot is en daardoor ten volle tot zijn recht komt. Zo kun je een echt gevoel in een beeld stoppen, dat dan gekoppeld wordt aan die plaat. Ik was dan ook enorm vereerd met de MIA-nominatie voor mijn eigen artwork voor het tweede album van Ertebrekers.”

Chet Baker

Of hij dan misschien al platen ‘voor de hoes’ gekocht heeft? “Heel zeker, zoals van Roxy Music. Hun muziek leerde ik pas later kennen. Ik ben ook een grote fan van het werk van de Britse kunstenaar Storm Thorgerson, die heel wat iconische albums van een dito hoes voorzag.” Als Piet later één plaat in de collectie van zijn zonen mag stoppen, dan gaat hij voor ‘Chet Baker Sings’. Niet omwille van het artwork, maar puur om de muziek. “Dat album heb ik dankzij mijn vader leren kennen. Die plaat kwam heel hard binnen bij mij, omdat de muziek zo zuiver en eerlijk klonk, in een stijl die ik nog nooit eerder gehoord had.”

Elko heeft werkelijk alles mee: twee muzikale ouders en eigenlijk ook zijn voornaam, want de inspiratie daarvoor haalden ze bij gitarist Elko Blijweert. “Ook al vindt hij onze jobs echt wel cool, toch toont hij voorlopig zeer weing interesse in muziek. Wel in voetbal. Zijn favoriete song is waarschijnlijk ‘Kernkraft 400’, het lijflied van de Buffalo’s!” (lacht)

“Net zoals wij vroeger op zondagochtend naar platen luisterden, zet ik nu ook muziek op tijdens het ontbijt, omdat ik dat zelf leuk vind. En net zoals mijn eigen vader het destijds over ‘goeie muziek’ had, probeer ik zo ook al wat tegenwicht te bieden. Een dj-set van Dimitri Vegas & Like Mike zul je mij niet zien opzetten.”

Vooralsnog werpt de muzikale opvoeding ten huize Stellamans dus niet de verhoopte vruchten af, maar Piet wanhoopt niet. “Pushen heeft geen zin. Ik wil liever dat hij op latere leeftijd zelf muziek ontdekt, want dat zal dan des te beter binnen komen. Arlo, onze baby, kan zich overigens wél al verwonderen over muziek. Hij beweegt altijd ritmisch mee op de afrobeat van Fela Kuti. Heerlijk om te zien!”