19 november Internationale Mannen Dag

Van harte proficiat vandaag op de Internationale Mannen Dag. Huh? Echt? Hebben wij vaders, mannen een eigen dag?

International Men’s Day (IMD) wordt in onder meer gevierd in meer dan 70 landen waaronder Nederland, India, Australië, België, China, Tanzania, Oekraïne, Nepal en Vietnam.

Het is een dag om de prestaties en bijdragen van jongens en mannen te vieren. In het bijzonder hun bijdragen aan de maatschappij, de gemeenschap, het gezin, als partner en in de zorg voor kinderen. Het doel van het evenement is het promoten van fundamentele humanitaire waarden. Voor iedereen en dus ook voor mannen.

“Betere gezondheid voor mannen en jongens.”

— Jaarthema IMD 2020

wereldwijd sterven mannen 6 jaar eerder dan vrouwen
3 op 4 suïcides worden gepleegd door mannen
95% dodelijke arbeidsongevallen zijn man
er zijn meer mannen dan vrouwen in detentiecentra
een groter percentage mannen kampt met een vorm van verslaving
er is een grotere schooluitval bij jongens
jongens worden in hun jeugd minder vaak geknuffeld
jongens ontwikkelen later dan meisjes hun emoties uiten en hebben hier minder oefenkansen voor in onze maatschappij
vaders nemen minder vaak ouderschapsverlof op
mannen zoeken minder snel fysieke, emotionele of mentale hulp

Vandaag is het centrale thema “betere gezondheid voor mannen en jongens”. Zowel fysieke gezondheid als emotionele en mentale gezondheid. Wat maakt dat het voor veel jongens en mannen moeilijk is om hulp te vragen als iets niet goed gaat? Waarom blijven we ermee rondlopen?

Wat betekent dat eigenlijk MAN-ZIJN? Is dat het hebben van mannelijke genitaliën? Is dat sterk zijn? Is dat kunnen zorgen voor anderen? Is dat een “stielman” zijn op het werk? Of je mannetje kunnen staan?

Voor mij is man-zijn gelinkt aan veel facetten. Zelf ben ik onder meer een zoon, broer, maat, peter, nonkel, partner, meester en een vader. Man-zijn is voor mij sterk zijn én kunnen voelen, blijven staan én meebewegen, daadkracht én zorgen.

Ik sprak met Berry Jacobs over de overgang van jongen naar man. “Dat heeft vooral met verantwoordelijkheid te maken. Wanneer je vanuit je eigen kracht opkomt en gaan staan voor je eigen daden en beslissingen. Dan wordt je volwassen, dan wordt een jongen een man…”

“De mannen doen het vooral samen: er wordt gepraat – over ontbrekende vaders – geschreeuwd, gevochten, en ook veel gehuild en getroost”

— The Work (film uit 2017)

In ons land komen veel mannen regelmatig samen, vaak voor sport, hobby of professionele interesse. Ook komen er mannen samen met de focus op het man-zijn. Mannenwerk heet dat. En die initiatieven zijn er in alle kleuren, vormen en maten.

Zo was ik al met mannen dagen in het bos, zat ik maandelijks een avond met mannen in een kring op een 2e verdieping van een gewoon rijhuis, deelde ik m’n persoonlijkste verhalen, twijfel, goesting, schaamte en successen, ging naar een mannensauna, stond met 60 mannen rond een Ardeens kampvuur, bloot, danste en vocht ik met wildvreemde grommende heren, zat rug aan rug in het hoge gras, luisterde naar mannengeschiedenissen en obstakels in hun leven, ging olie worstelen in het zand, gaf workshops aan jongens over man worden en seksuele ontwikkeling, lag op een massagetafel onder 2 mannenhanden, hoorde vaders en zonen uit voor m’n podcasts en las meer dan een meter boeken over - jawel - mannelijkheid.

Even voor de duidelijkheid, ik zocht de nabijheid van al deze mannen op omdat ik meer wilde leren, ervaren en voelen wat man-zijn is of kan inhouden. “Omdat,” zo zegt Robert Bly in zijn boek De Wildeman, ” je alleen van een vader/een man kan leren op welke frequentie een mannelijk lijf vibreert.”

“Jongens kunnen alleen van vaders leren
op welke frequentie een mannelijk lijf vibreert.

Alleen van andere mannen
kunnen zij het lied leren
dat volwassen mannelijke cellen zingen

en hoe rauw, eenzaam, moedig,
gracieus en half schaamtevol
mannelijke atomen dansen.”

— Vrij naar Robert Bly door Herman Cools

Misschien steigeren diverse heren nu en willen me om de oren slaan dat zij zoveel van vrouwen geleerd hebben. Dat ontken ik zeker niet. Sterker nog, ik ben zelf goed omringd geweest door vrouwen (moeder, zussen, juffen, leraressen, lieven en vriendinnen).

Vandaag kijk ik vooral naar de mannen, vaders, nonkels, meesterlijke heren, gentlemen, krijgers, wijzen, narren, magiërs, veermannen, stielmannen, stille beren, prinsen, koningen, dansers, spelers, jongens, en makkers.

We hebben het mannelijke gemeen en vanuit die kracht en potentie kunnen we elkaar bekrachtigen. Zomaar op woensdag en ook wanneer het nodig is.

Welke mannen zijn er in jouw leven belangrijk?

En dan nog dit:

“Twee keer per jaar komt een groep mannen bijeen voor een vierdaagse therapiesessie in een verrassende setting: New Folsom Prison in Californië. De deelnemers zijn zowel veroordeelde moordenaars en bendeleden als mannen van buiten de gevangenismuur. Rivaliteiten tussen verschillende bendes en rassen worden buiten de deur gehouden, om een zo veilig mogelijke omgeving te creëren. Zonder commentaar en met de camera dicht op de getatoeëerde lijven volgt The Work drie van de buitenstaanders, die gaandeweg ontdekken dat hun angsten en problemen helemaal niet zo uniek en verschillend zijn als ze dachten, en dat ze minstens zoveel van de gevangenen kunnen leren als andersom. Want ook al zijn er begeleiders aanwezig, de mannen doen het vooral samen: er wordt gepraat – veelal over ontbrekende vaders – geschreeuwd, gevochten, en ook veel gehuild en getroost. Waarna een voor een de maskers worden afgedaan en de harnassen verdwijnen. Een emotioneel, intens en bij vlagen hartverscheurend document dat alle vooroordelen over criminaliteit en mannelijkheid volledig op zijn kop zet.”