Hij fietst... hij fietst...

“Ik kan fietsen, ik kan fietsen,…” - Kapitein Winokio

Wie kent hem niet, de rood plastic loopfiets met vier blauwe wieltjes, geel zadel en groen stuur? Ook wij hadden er een… tot het linker achterwiel afbrak. In een hippe kinderwinkel zagen we er een helemaal in het wit. Iconisch en mooi, design bijna. Maar het blijft een heel licht plastic fietsje.

Onze zoon R. (toen 2) was toe aan een steviger model en kreeg een stoer houten exemplaar met twee rubber banden.

Nu moet je weten dat R. zeer getalenteerd is in het bewegen tout court en een zeer goed evenwichtsgevoel heeft.

Racen op die fiets dat hij deed! Het zitje kon ook hoger, dus hij heeft er jarenlang plezier van gehad. Het hoogtepunt waren de twee steile hellingen aan de kerk, omdat naar beneden zo heerlijk hard gaat en je daarbij de twee benen in de lucht kunt houden en heel schuin hangen in de bocht onderaan… balancerend op z’n twee wielen als een kleine coureur.

De overstap naar een fiets met trappers ging dan ook heel snel en vlot…

“Na de loopfiets was mijn dochter direct vertrokken met haar grote fiets, een keer ben ik ernaast mee gelopen, vasthouden hoefde eigenlijk niet…”

— Vader Arno

Vader J. ziet beide zonen op hun derde jaar door de hellende tuin racen op hun respectievelijk loop- en trapperfietsen.

Hoera voor de loopfiets als tussenstap naar het echte trappen. Ik kan iedere ouder dit traject aanraden: lopen – loopfiets (eerst 3 à 4 wielen, dan 2) – fiets met trappers (zonder zijwieltjes) – dan de fiets op 1 wiel …

Hoe heerlijk om naar de kleuterschool te fietsen met mijn zoon (toen 5) op zijn eigen fiets naast me. Gedaan met het eindeloze wachten aan hoeken en bij zebrapaden, hij was er meestal als eerste en ik kon weer op mijn gewone tempo fietsen.

En toen was mijn dochter stilaan groot genoeg om zelf te fietsen.

Ik moet u eerst even vertellen dat mijn dochter uit ander hout is gesneden. Stevig hout, hout dat twee kilo zwaarder is dan het hout waaruit haar grote broer gesneden is.

Mijn dochter houdt ook van bewegen, van draaien met rokjes, van klimmen op ladders toen ze nog niet fatsoenlijk kon lopen, van springen in zwembaden voordat we haar bandjes kunnen aandoen…

No fear.

Maar de subtiele kunst van het balanceren door snelheid op twee draaiende wielen, dat was niet zo haar ding. Uren heb ik naast haar gelopen om die wild zwenkende fiets en kleuter te behoeden voor al te grote valpartijen, botsingen en levensgevaarlijk impulsief de straat oprijden.

Wist u dat het eigen aandeel van de PA verzekering best hoog is? Daar kwam ik achter toen ik 1 seconde opkeek om een trotse blik uit te wisselen met haar moeder en J. hard tegen een prachtig blinkende nagelnieuwe zilveren (geparkeerde) Audi botste… 

Leren fietsen doe je best in het park of op een plek zonder Audi’s, noch geparkeerde noch rijdende.

Er bestaan natuurlijk handig te monteren stangen met handvat zodat de rug van de ouder wat ontlast wordt, en er zijn handige papa’s genoeg die bezemstelen kunnen monteren aan kinderfietsjes.

En er bestaan zijwieltjes.

Ik was eerst tegen, want zo zou het nog langer duren… O zo blij was J. toen ze die uiteindelijk kreeg (van haar moeder) en toen ging ik ook overstag.

Maar die extra wielen zijn goed om het trappen te oefenen. Ooit moeten ze er weer af. En dat ging al na enkele weken. Omdat een fiets met zijwieltjes heel lastig draait en niet mee kan hangen in de bochten.

Dus veel oefenen en hard vallen, dat was het bij J.

J. is nu 5 en fietsen kan ze zelf. Het vertrekken blijft moeilijk en vraagt nog steeds wat hulp, aar we komen er wel. Dit weekend gaan we (in het park) weer oefenen met vertrekken en stoppen.

Nog enkele tips:

• Eerst stappen naast de fiets. Daarna rechtervoet op pedaal en links naast de fiets een beetje voort hobbelen en evenwicht oefenen.
• Bij het uiteindelijk fietsen gelden 3 regels:
  • Vooruit kijken
  • Stevige armen
  • Blijven trappen
• Wat ook een fijne tussenstap kan zijn, is de step. Ook op twee wielen, altijd met een voet vlakbij de grond, geen gedoe met een been over de fiets tillen, geen trappers tegen de schenen en zonder het zitten op een zadel… En het is net als haar grote broer, snel en zelfstandig, al gaat hij met zijn step inmiddels van de skateramp…           

Wie trouwens wil kan de zijwieltjes gratis komen halen, ik heb er twee paar liggen…