Stilstaan bij de wegversperring

In m’n diepe herinneringen vond ik toneel, dans en theater maar gewoon. Geen idee waarom. Maar omdat kinderen moeten kunnen proeven van een hele waaier aan interesses, vinden we het belangrijk om allerlei verschillende activiteiten te doen met het gezin. Dus ook toneel, dans of theater. 

We stootten eerder toevallig op een dansvoorstelling van het collectief Nat Gras: ‘Wegversperring’. Met matige zin hebben we tickets gekocht. Geen kat in een zak blijkt achteraf. 

De aanzet is alvast fijn. In de inkomhal staan er iconische wegversperringen opgesteld en zonder dat de kinderen het doorhebben, beginnen ze al te spelen met de bouwblokken die achteraf in de voorstelling worden gebruikt. Totdat één van de danser opdraaft en zonder een woord te zeggen de aandacht van de kinderen steelt gewapend met slechts een open blik en bewegingen doorheen de inkomhal.

In kolonne vertrekken we met de wegversperringen naar de zaal. De kinderen kijken vol bewondering naar de bewegingen van de dansers en hebben ook vrij snel het principe door van de versperringen en obstakels. Het geheel zit echt goed in elkaar zonder dat er een moment van verveling komt. 

De kinderen worden betrokken en mogen afspanningslinten vasthouden waartussen de dansers hun lijven kronkelen. Er worden ook steelse blikken tussen de dansers en kinderen geworpen waardoor hun aandacht onmogelijk verslapt. 

Je kijkt naar je eigen kinderen en gaat op zoek naar de bewondering in hun ogen. Dat hebben we gevonden en is voor ons de belangrijkste reden om dit opnieuw te doen. De voorstellen wordt afgesloten met een speelmoment waarbij de kinderen kunnen ravotten tussen de elementen. 

Meer info op de website van Nat Gras.