Hoe vertel je een tweejarige over de dood ? "Moet dat dan?", hoor ik u vragen.

Wel, het zit zo: superoma is gestorven. Dat is voor hem een overgrootmoeder, en voor ons een lieve oma. De familie rouwt. De begrafenis is eerstdaags. De dood van een naaste is de komende dagen alomtegenwoordig. Is het dan onlogisch om je zoontje te betrekken in een intens familiemoment?

Dat superoma pijn heeft. En dat ze nu weg is. Dat weet hij wel. Maar so what? Superoma is meestal weg. Dus dat is niets bijzonders. “Superoma is dood, jongen”, probeerde ik wat onnozel. “Ja”, zegt hij . En wil daarna een puzzel maken.

Kortom: ik heb geen idee hoe ik dit aan onze peutermans moet uitleggen. Misschien is uitleg niet nodig. Maar toch vind ik het belangrijk om hem op de hoogte te brengen. Ik zit er dus wat mee.

En ik weet eigenlijk niet wat de juiste manier is.

Hoort ook bij het vaderschap zeker?

Eric Laureys is vader van een tweejarige dreumes.

Met dank aan Wase Begrafenissen voor de beelden. Hier hebben ze een kinderhoek ingericht waar kinderen zichzelf kunnen zijn. Er is ruimte om te ontspannen en er zijn boeken aanwezig die vertellen over de laatste levensfase.