02:04

Ik word wakker op de zetel(bank). TV en lichten aan. Een half leeggedronken - of halfvol? - pintje op de grond. Koppig in de zetel blijven liggen, om vervolgens in slaap te vallen en enkele later versuft wakker te worden. Daar moet ik eens mee stoppen. Slecht idee.

Kind 2 hoest. Die hoest kennen we. Na drie weken hoestvrij te zijn, begint het weer opnieuw.

 

Nog snel naar het toilet. GSM checken. Bericht op Bumble.

Antwoorden? Of toch maar niet. Antwoorden.

Verder swipen naar IG. Volger bij. Woop woop.

Kookboek kopen? Kookboek kopen. Te verleidelijk.

Mails checken. Sociale lasten kwartaal vier moeten betaald worden. Kut, maar het zal lukken. Goed.

Middenin de nacht die gsm nog checken.

Slecht idee.

 

Kind 2 hoest harder.

Kind 1 roept: “Kom je hier slapen, papa?!”.

Slapen in het bed. Goed idee.

 

“Ik moet overgeven.” Kind 2 roept. Slijmpjes. Het begint weer opnieuw. Dank u, herfstprik.

Handdoek geven, kussen hoger legger, flesje water geven.

Goed idee.

 

Kind 1 komt in mijn bed liggen. Een bijna 7-jaar oud kacheltje. Ze pakt mijn arm vast. De laatste tijd maakte ze weer een sprong en groeit ze zienderogen, maar zolang ze dit nog doet, komt alles goed.

“Ik moet pipi doen.” Kind 2 is boos. Kan ik eraan doen dat hij zoveel wil drinken? Ik zet hem op zijn potje. Een potje naast het bed zetten, zodat je geen trappen moet afdalen. Goed idee. Ik meen het.

Ik kruip terug in bed.

“Ik wil mijn flesje.” Kind 2 blijft boos, maar krijgt zijn flesje.

 

Ik kruip terug in bed. Kon ik nu mijn hoofd maar uitzetten. De gedachten staan niet stil. Meditatiemuziek opzetten was een tip van de therapeut, maar met die twee kinderen naast me misschien geen goed idee.

 

02:44.

Opstaan en schrijven, of liggen en slapen. Het risico nemen, dat ik morgen de woorden vergeten ben. Doen we niet.

Kind 2 hoest nog maar eens. Ow boy, dit wordt fijn. Leve 1-slaapkamer-huizen.

 

Ik sta op. Toch maar schrijven.

 

Ik schrijf.

Dit.

 

03:04.

Hopelijk slapen ze morgenochtend iets langer uit.