Een tocht met M naar Rotterdam werd ‘on hold’ gezet en zie : in de plaats kwam een fietstrip van Leuven naar Hasselt. Het glooiende Hageland en daarna transformeerde Limburg in Glimburg toen we Haspengouw kruisten, deze aardrijkskundige kennis gaat nooit meer verloren.

Wie weet scheurt ze op haar zestiende met de brommer weg zoals in het liedje van Herman van Veen? Maar nu geniet ze nog van een papatocht langs bietenhopen, mystieke liefdesgedichten, exotische beesten als lama’s en struisvogels, mokka-ijs rond Loksbergen, een meidenboek vinden in een Leuvense kringloopwinkel en daar euforisch van worden, een ondergaande zon nabij de jeneverstad …

We vonden halfweg ook appels; excuses: ik vond appels en dochter keek maar bedenkelijk naar zoveel recuperatiedrift.

We genoten ook van de kleine goedheid ; op een geitenfarm was er geen chocomelk op de kaart maar de uitbaatster zette –vertederd door de heroïek van de tiener- toch maar een pot melk op het vuur.

Het grote kind wordt rebelser: ze zegt nu veel meer ‘papa, dat is het slechtste argument dat ik al hoorde’ en ze daagt me dus uit om scherper na te denken, minder rare hersenkronkels te maken.

Koesteren en voldaan verkleumd thuiskomen!