Soms zijn er zo van die dagen…. Van die dagen waarop een droom ineens uitkomt. Het begon allemaal op een mooie lentedag met een mail. Wim, zou je zin hebben om eens een hele dag opleiding te krijgen? Off-road rijden met een BMW-motor? En tis met eten bij!

Als fervente motard ( die wel al even niet meer reed), moest ik daar niet zo heel lang over nadenken. Heel enthousiast stuurde ik een blije ‘ja graag!’ en ook een ‘dank u BMW!’. Zodoende stapte ik op een donderdagochtend vroeg in de auto om me helemaal naar het rustieke Ingelmunster te begeven. De files rond het dorp Antwerpen nam ik er deze keer met de glimlach bij. Want, wist u het al, ik mocht een hele dag gaan buiten spelen. In zand en modder. Op heerlijke gemotoriseerde tweewielers.

Bij aankomst stond er een hele rij motoren op ons te wachten. Alle versies, maten, gewichten, hoogtes,… een prachtig zicht. Ik geef toe dat ik, naast vreugde, ook wel wat spanning voelde. Het was al even geleden dat ik nog met de motor reed en zand en modder behoorden steeds tot de ‘te mijden’ ondergrond.

Koffie en koekje, naar het toilet tegen de stress en ik was klaar voor de dag. Eerst een rondje voorstellen, daarna uitleg over BMW en Grondpadman ( de school die de lessen geeft, aanrader!) en over de planning van de dag. Eerst wennen en oefenen op asfalt, daarna wennen en oefenen in zand. De weergoden waren ons gunstig gezind, blauwe lucht, beetje wind, zon,… Ik was klaar om voor het avontuur.

De voormiddag bestond uit rondjes rijden op het circuit. Rechtstaand. Een hand op het hoofd. Een been op het zadel. Beide benen aan één kant van het zadel. Korte bochten pakken. Slalom. Zo klein mogelijke cirkels draaien...

Een opwarming waar ik het dan ook echt warm van kreeg. Maar ook een waar ik al snel mijn nieuwe tweewielige vriend leerde aanvoelen. Nog wat oefeningen en ontspannen en dan, voor de lunch, een eerste keer kennismaken met de andere ondergrond. Stresslevel was gezakt in de loop van de voormiddag, maar piekte nu weer even. Al kan de honger ook een rol gespeeld hebben.

Heerlijke lunch met echte Zuid-Afrikaanse braai, cola voor de suikers, water tegen de dorst en een half uurtje adempauze. Allemaal zeer welgekomen, ik geef het volmondig toe! Iets minder welkom, maar niets aan te doen… het weer veranderde. Blauw werd grijs, zon werd wolken, regen kondigde zich aan. Fijn voor de meer ervaren crosser, maar ik verkoos toch zon en droge ondergrond.

Na de middag tijd voor het echte off-road bad. Over bergjes, door greppels, bergop en dus ook bergaf, noodstop in losse grond, over balkjes rijden… vaak lukte het allemaal redelijk goed. Vaak ook niet. En dat niet lukken ging al eens gepaard met wat vriendelijk ‘een oerkreet’ genoemd werd. Ik ben wat minder omfloerst in mijn woorden en gebruik het woord ‘vloeken’. Zo nu en dan galmde er een ‘G*******mme’ over het terrein. Gelukkig waren zowel de medecursisten als de instructeurs geduldige mensen.

Omdat het weer nu echt wel slecht begon te worden, besloten we om iets vroeger dan gepland te stoppen. We waren allemaal nat en, ik kan alleen voor mezelf spreken, ik was moe. Echt fysiek en mentaal moe. Maar wat had ik genoten, van de dag, de motor, het bijleren.

Dus nogmaals mijn dank aan BMW en Grondpadman voor een heerlijke dag in een zalige speeltuin met onwaarschijnlijk leuk speelgoed.

We werden voor dit artikel niet betaald. Noch in cash noch in natura met een tweemotorig voertuig. Helaas. Desalniettemin oprecht bedankt aan BMW om vaderklapper Wim een buitenspeeldag voor papa’s te schenken. Lees alles over ads op vaderklap via deze link.