Nu we met zijn allen weer aan de start van ‘leven zoals het is’ staan, na de relatieve rust van de schoolvakantie, geef ik u kort even dit mee.

In gesprek met een zeer gewaardeerde vriend hadden we het over de drukke week die weer op ons lag te wachten, waardoor we een ontspannende wandeling moesten annuleren. Jammer, ook omwille van het geplande etentje achteraf.

Tot ik de woorden las: de week kondigt zich wervelend aan.

Wervelend. Heerlijk toch! Een andere woordkeuze en de drukte die eraan komt, klinkt nog tof ook.

Mag ik jullie dan ook allemaal een wervelende week toewensen?