We kennen Barcelona. Maar we kennen weinig van het omliggende land. Catalonië een land van strijders. We gingen op bezoek in april. Wanneer van massatoerisme nog geen spoor is en waarbij wijdse stranden op je liggen te wachten in een aangenaam lentezonnetje. En of dit een aanrader is. Dit is het relaas van onze trip.

Hotel Balmes

We landen in Barcelona en vonden de intrek in Hotel Balmes. Op een steenworp van de Ramblas en ingenesteld in het centrum van de stad. Het hotel heeft naast kamers ook appartementen. Ideaal voor gezinnen op citytrip. Ons appartement lijkt ooit onderdeel te zijn geweest van een oud herenhuis. Met als restant een majestueus hoog plafond vol decoratieve elementen en toetsen van bladgoud. We voelen ons koning te rijk wanneer de middagzon een schaduw werpt op ons terras.

Een zwembad in de stad

Midden in de stad, onttrokken aan de drukte, ligt de binnentuin van het hotel. Voor ons is het water nog te fris. Maar de kinderen wagen het erop. Dat is weer typisch. Je voelt dat dit een ideale plek is om tijdens een bloedhete zomerdag verkoeling te vinden.

Lunchen in El Mercader de l’Eixample

We gingen opzoek naar een plek die Cerverseria Catalana heet. Volgens Foursquare en Yelp een hotspot als het op tapas en lunch aankomt. Wanneer we voor de ingang staan worden we verrast door een horde Japanners en andere toeristen die hetzelfde idee hadden. Maar vlak in de buurt vonden we een andere geweldige plek: El Mercader De L’Eixample. Minder druk en nog niet ontdekt. Op het terras voor de statige woning is er nog een tafeltje vrij voor ons gezin. We nestelen op de bank en stoelen en selecteren uit de heerlijke kaart. Allemaal Catalaanse heerlijkheden. Eerlijk. Slowfood en streekproducten op de grill of uit de pan.

Aquarium Van Barcelona

Barcelona is een stad aan zee en we vonden het een goed idee om het zeeleven te gaan ontdekken met de kinderen. Zo’n aquariums zijn voor kinderen altijd een hele belevenis. Je kan er watertunnels in duiken en echte haaien zien zwemmen boven je hoofd. Wij vinden het heerlijk om onze kinderen te zien rennen door de gangen en enthousiast opzoek te gaan naar Nemo. Op het einde van het traject kan je nog een duikboot vinden waarin kinderen kunnen spelen. Of laat ze eens een potvis binnenrennen.

Dineren in Sagardi 1881

Net buiten het aquarium en na een kleine wandeling vinden we een plek om te dineren. Verborgen in de buik van een oud pakhuis en onderdeel van het 'Museu d’Història de Catalunya' vinden we Sagardi 1881. Een plek met een dakterras dat een mooi uitzicht biedt over de omliggende jachthaven. Het lijkt ook een plek waar de beaumonde en lokale bevolking elkaar ontmoeten. Omringt met cocktails die in elke kleur te krijgen zijn. Wij genieten er van de lokale Mediterrane keuken die zich uitstrekt over zee en land. We waren er bij het opengaan van de keuken en zaten daardoor alleen in het restaurant. Zo konden de kinderen wat joelen en spelen zonder andere gasten te storen. Die stonden nog heupwiegend op het dakterras de ondergaande zon gade te slaan op de zachte beats van wat klassevolle loungemuziek. Mochten we hier zonder kinderen terechtkomen, het werd een kot in de nacht.

Richting Roses

We starten de dag met het heerlijke ontbijt, nog een kleine wandeling doorheen de stad en zetten koers richting Roses. Het meest noordelijke stadje aan de Costa Brava. Voor ons totaal onbekend. Maar een van de serveuses belooft ons dat we het er fijn zullen vinden. We zijn nieuwsgierig. Het is een plek die altijd al strategisch is geweest. Reeds van voor de Grieken en de Romeinen tot nu.

Lunchen in Restaurant Roc Fort

We moeten toegeven dat de gevel niet aanspreekt. Maar we hebben honger. En wanneer we de deuren openzwaaien ontdekken we de couleur local. We lijken de enige mensen die geen Spaans spreken in dit eenvoudige restaurant. De vriendelijkheid is enorm en het is een restaurant dat eerder neigt richting een kantine. Heel no-nonsens. Een plek waar mensen bijpraten en een gezellige drukte heerste. Het zit er bakvol. Op één tafeltje na. Onze stek. Het eten is er heerlijk. De ijsjes zijn dat ook.

Eindeloze zandstranden

Het is ongeloofelijk, maar voor mij staat de Costa Brava gekend als een opeengepakte troep aan toeristen. Maar nu - wanneer zowel Spanjaarden als Fransen geen vakantie hebben - zijn de stranden leeg. Een enkeling pikt het waterig lentezonnetje mee. Het valt ook op dat de Spanjaarden nog jassen dragen. Wij lopen in T-shirts. Dit is een zomervakantie zonder al het volk. En de restaurant en bars hebben de tijd voor je en nemen die ook. Heel fijn.

De Citadel van Roses

Binnen in de stad ligt de Citadel van Roses. Een strategische burcht die de stad moest beschermen. Het strijdershart van Catalonië vond hier wellicht z’n oorsprong. Een perfecte pentagon majestueus ingebed op deze vlakte. Onverwoestbaar op het eerste zicht. Maar je wandelt er nu gewoon naar binnen met een geldig toegangsticket. Het museum dat gekoppeld zit aan de Citadel is nog niet zo lang open. Alles is nog vrij nieuw en die combinatie met de oude structuren is erg geslaagd. Binnen kan je de verschillende periodes van deze vestiging ontdekken. Vanaf de Grieken, Romeinen en middeleeuwen tot de legers van Napoleon en de Spaanse Burgeroorlog. Allemaal lieten ze hun sporen na. Van fundamenten tot geloofsovertuigingen.

Hotel Mediterraneo

Onze eigen kleine vestiging wordt vanavond Hotel Mediterraneo. Iets uit het centrum. Een mooie nieuwbouw met een zwembad voor de kinderen en een spa. We gaan hier ook avondeten eten en dat is een geweldig buffet. Van vis tot paella, tot gebakken vlees en zoete desserts. De kinderen vinden het leuk om visueel te kiezen en ik vind het geweldig om meerdere keren te gaan. De slaapkamers en de lobby zijn nagelnieuw. Mocht dit hotel zeezicht hebben, benadert het de perfectie.

E-bikes

Ik weet al langer dat fietsen de manier is om een omgeving te ontdekken. We huren e-bikes op een boogscheut van het hotel. Waar we ook meteen een kinderzitje voor R. laten plaatsen en een fiets die vlot aanhaakt aan de mijne voor A. Dit is echt heel erg fijn om in de lentezon via het Natuurpark Cap De Creus te fietsen naar het nabijgelegen Castelló d'Empúries: Een stadjes opgebouwd uit kanalen en waar de rijken der aarde een villa kunnen realiseren waar zowel auto als boot aan de villa kunnen parkeren. Als een soort van Venentië aan de Costa Brava. De dorpskern is compacter en heeft het aanschijn van een Middeleeuws stadje en ligt wat verder landinwaarts.

Restaurant Sodemar

Bij de terugkeer richting Roses fietsen we langsheen de dijk om naar de jachthaven van Roses te varen. Hier zie je ook een kleine vissershaven waar enkele restaurants liggen. Verser kan je het zeeleven niet proeven en we planten ons na de toch op het terras van Restaurant Sodemar. De Chef komt ons persoonlijk begroeten en probeert zelfs een woordje Nederlands boven te halen tegen de kinderen. Het woord ‘lekker’ rolt er met een Spaanse Tongval uit.

Lokale visser, de pier en de zandkastelenman

De zee, die leeft. Maar ook het leven errond is constant in beweging. We ontdekken een visser die al twee vissen heeft gevangen. En ook een man die zandkastelen bouwt op een onnavolgbare wijze. Hij schijnt hier altijd te zitten. Op z’n vaste stek op het strand. Eindeloos bouwend aan een zandkasteel.

Roses Express

Wanneer we de fietsen hebben binnengeleverd laten we ons verleiden voor een toeristisch treintje. Normaal zijn we nogal weigerachtige tegenover zo’n treintjes maar een smakelijke chauffeur belooft ons dat het de moeite zal zijn. Gelijk heeft hij. R. doet nog een middagdutje en dommelt al snel in. Hierdoor kunnen we met A. volop genieten van de omgeving. We slingeren ons door kronkelwegjes en onverharde wegen richting de bergen. We gaan op het punt staan waar Pyreneeën en Middelandse Zee in elkaar overgaan. Een woest gebied met dorre struiken en cactussen. Echt de moeite waard.

Minigolf

Nog zo’n klassieker maar ook met kleine kinderen leuk. We ontdekken Mini golf Greens. Een Bar en mini-golf baan uitgebaat door Belgen. Ze zijn al 32 jaar bezig met hun zaak hier aan de Costa Brava. En de kaart liegt er niet om. Sint-Bernardus, Orval, Leffe, Vedett, … er is geen bier dat ze niet hebben. En verder is het een heel leuke activiteit om te doen met kinderen. Ze leren er trouwens ook hun oog-hand coördinatie mee vooruit. Alleen hiervoor is het al een plus. En ook voor ons ouders is het een nostalgisch en leuk gevoel.

Lunchen in Restaurant L’Estrop

Nog zo’n eenvoudig lunchadres. Gelegen met zicht op zee. Al zit er nog wel een straat tussen. Net er tegenover ligt een mooie speeltuin met schommels en een schip dat in het strand ligt weggezonken. Perfect speelterrein. De formule is eenvoudig: tapas, paella en andere lokale gerechten sieren de kaart. De olijfolie die er wordt geserveerd is eigen kweek en is ook te koop in het restaurant.

Conclusie

Maak je een trip naar Barcelona? Neem eens vrije tijd en ontspan aan de Spaanse kust. Het is er in de lente onmetelijk rustig en je hebt er de stranden voor jezelf en je kinderen. Dan heb je naast een citytrip ook nog eens ontspanning te pakken in een gebied dat iedereen kan bekoren. Zowel de natuurliefhebber als de zonneklopper die op zoek is naar een terras. Je kinderen zullen je danken.