Het doel van de Vaderklapdag? Vaders én kinderen een onvergetelijke dag/weekend bezorgen.

Zijn we daarin geslaagd? Wel, laten we even de beelden voor zich spreken.

En nog enkele quotes…

Werd het dus een onvergetelijk moment? We mogen stellen van wel. Mission accomplished.

Sta ons toe u even mee te geven, wat we allemaal gedaan hebben. Het werd een uitgebreid verslag, u weze gewaarschuwd.

Een prachtige hoeve in de mooiste provincie van het land

Ik (founding vader Pieter) ben een West-Vlaming en dus was ik maar al te blij dat we dit jaar naar Pollinkhove trokken. Ik hoor u al denken: “Polling-wadde?”. Pollinkhove, deelgemeente van Lo-Reninge (bekend van de Jules Destrooper koekjes), in de Westhoek, op een boogscheut van de Franse grens. Best wel de middle of nowhere dus. In die middle lag Hoeve Maedelstede.

Deze prachtige vakantiehoeve (thx Westtoer voor de tip) is een tot vakantieverblijf omgebouwde boerderij. De man des huizes neemt het boeren voor zijn rekening, gastvrouw Els ontfermt zich over de gasten. Kamperen, kamers, retrocaravannetjes, de verblijfopties zijn talrijk. (lees ons volledig stuk over Maedelstede)

Rond een uur of 10 arriveerden de eerste vaders. De tenten werden opgezet, kinderen ontdekten het domein en vooral dan de trampoline, tractor en cavia’s. Dorpsgenoot uit Lo én één van de beste brouwers van het land, Chris van Seizoensbrouwerij Vandewalle, zorgde voor het aperitief. Regionaal Landschap kwam dan weer met een appelpers waardoor de kinderen zelf hun appelsap konden persen. Veel verser kon het niet. De photobooth van Instant Fotobox vereeuwigde de nu al legendarische dag op foto en gaf hen al een eerste tastbare herinnering mee naar huis.

Wat zou wij vaders, zijn zonder onze moeders? Met uitzonderlijke dank aan mijn moeder voor het bereiden en serveren van de lunch voor die hele meute.

Omstreeks 12u30 tufte “ons vervoer” de oprit op. Een vetcoole dubbeldekker oldtimer reed het erf op. Hoef ik u te vertellen dat dit beeld op zich al een herinnering waard was? Kinderen (en vaders) gingen een beetje uit hun dak. Plaatsjes werden ingenomen en weg waren we. Het erf af, de oprit af en hup, de Westhoek in.

Inspirerende rondrit

Na een tiental minuten arriveerde de bus veilig en wel bij onze eerste stop: dierenpark Zonnegloed. Net buiten Oostvleteren vind je deze dierentuin. Het is niet zomaar een dierentuin, maar is eigenlijk een opvang- en hulpcentrum voor achtergelaten, mishandelde of illegale dieren.

Je vindt er enorm veel dieren gaande van hamsters over kamelen, oehoe’s tot zelfs kamelen en bruine beren. Die beren werden bijvoorbeeld gered van een plek waar ze zwaar mishandeld werden. Hier, in Zonnegloed, worden ze verzorgd en krijgen ze een plek. Tonnen respect voor Karel en zijn bende. Echt een ideale stop voor 3 tot 8 jarigen.

Van dieren bezoeken krijg je dorst, dus tufte de bus tot in de uithoek van de provincie: de Sint-Bernardusbrouwerij in Watou. De kinderen konden zich uitleven met wat spelmateriaal en een heuse limonadebar. De vaders, die kregen een introductie in het edele gerstenat van Sint-Bernardus. Het zomerbier, de tripel en de 12 werden vakkundig uitgeschonken, becommentarieerd én geproefd.

Na deze pitstop stond er nog één halte op het programma: Cordoba. Dit is een kabelbaan op de Rodeberg, u ook bekend uit Eigen Kweek en Taboe. Het ritje nam hen mee boven de wijngaarden van Entre-Deux-Monts met een prachtig uitzicht tot gevolg. Een spannend en onvergetelijk moment voor vaders én kinderen.

Avondplezier met barbecue, kampvuur en twinning is winning.

Ondertussen was het de hoogste tijd om terug te keren naar de uitvalsbasis: Hoeve Maedelstede. Onder een stralend zonnetje arriveerden we op de boerderij. Een aperitiefje, wat uitleven op het grasveld, bij de dieren of op de trampoline, en dan barbecue. Want van dat pittig programma krijgt men al eens honger. Hiervoor riepen we de hulp in van Bart van De Heerlijkheid. Dit is een hoeve en slagerij uit de buurt waar varkens vrij rondlopen en volledig natuurlijk opgroeien. Lokaal én lekker vlees dus. Sowieso een aanrader.

Het werd stilaan tijd voor het kampvuur en voor de kleinsten naderde het slaapmoment. Met dank aan Decathlon én Woody konden we van het naar-bed-gaan-moment iets zeer speciaal maken. Voor elke vader hadden we een hoofdlampje (om het voorlezen gemakkelijker te maken) en dezelfde pyjama voor hem en de kinderen. Twinning is winning, nietwaar? Het resultaat was schattig om te zien.

Terwijl het kampvuur opflakkerde, gingen de meesten slapen. Tijd voor nog een extra verrassing voor de vaders. Onze bar werd omgetoverd tot een West-Vlaams streekbierencafé met bieren van Leroy, De Plukker, Omer, Kazematten, Verstraete en Sint-Bernardus. Hierbij serveerden we een heerlijke kaasplank van nog zo’n lokale topper: de Beauvoordse kaashoeve. Kwestie van de vaders helemaal onder te dompelen in het beste culinaire lekkers van de Westhoek.

Feestelijke afsluit op Vaderdag

De ochtend begon voor de éne al vroeger dan de andere. Verse koffie, een eitje, croissants en pistolets, meer hebben we niet nodig om terug op krachten te komen. De beelden van de vaders in dezelfde pyjama als hun kinderen, met of zonder wallen rond de ontbijttafel waren best wel schattig.

We sloten af met een feestelijke tombola “altijd prijs”. Het was tenslotte Vaderdag. Tenten werden afgebroken, de uittocht begon. Editie twee zat er weeral op. Veel te snel, veel te leuk.

Een succes, dat was het zonder twijfel.

Op naar volgend jaar, wees daar maar zeker van.

Zin om er volgend jaar bij te zijn? Schrijf je in op onze nieuwsbrief (helemaal onderaan dit artikel) en kom als eerste te weten wat en wanneer de volgende editie is.

De Vaderklapdag werd mogelijk gemaakt dankzij een boel partners, familie en vrienden. Check ze allemaal.