Als sluitstuk van onze reis naar Zwitserland staat de Aletsch gletsjer op het programma. De grootste gletsjer van de Alpen. Z’n lichte kromming - waardoor de omgeving lijkt op een grote arena - loopt over een lengte van 23 kilometer. Vanuit Riederalp, Bettmeralp en Fiescheralp is de Aletschgletsjer vlot te bezoeken. Wij kozen Riederalp om de arena te betreden.

Riederalp
Riederalp is enkel te bereiken via de kabelbaan vanuit Mörel. Wat voor de kinderen meteen een stukje magie betekent. We pakken elk één valiesje mee en laten de grote voorraad in de wagen zitten. Op naar onze overnachtingsplek. De kabelbaan legt trouwens een behoorlijke afstand af. In het begin zelfs over een kleine waterval.

De eerste indruk
De eerste indruk is geweldig. Riederalp is autovrij. Dat betekent een behoorlijke gemoedsrust tijdens het wandelen door de straten. Er is ook een wijds zicht naar het dal dat je nooit loslaat. De gebouwen staan ver van elkaar dus die link met het dal blijft ten alle tijde aanwezig.

Berghaus Toni
Op de flanken in Riederalp is het één van de hoogst gelegen berghutten. Een omvangrijke traditionele hut die de warme verwelkoming biedt die je verwacht. De hut straalt degelijkheid, rust en traditie uit. En uitgebaat door Belgen. Dat wil zeggen: een stukje thuiskomen.

Het restaurant
De keuken in Berghaus Toni is een combinatie van traditie met af en toe een knipoog richting België. Er zijn ook een aantal Belgische bieren op de kaart te vinden die het menu completer maken. Achterin het restaurant is een huiselijke setting gecreëerd: Er staan zetels en een haardvuur - dat wellicht in de kille wintermaanden - de hut omarmt met een aangename gezelligheid.

Wandelen
We zijn hier bovenal om te wandelen. En dat lukt hier heel goed. Relatief makkelijke bergpaden en skicabines brengen je naar de plekken die je het liefst wil bezoeken. Zo kan je makkelijk lussen en routes uitstippelen. Je kan dan best een ‘wandelticket’ bestellen bij de cabines, zo kan je overal vlot naartoe. Op het programma staat ongetwijfeld de Aletsch gletsjer.

De Aletsch Arena
Dit is een lust voor het oog. De majestueuze gletsjer rust in het dal en je hoort het zachte geruis en gekraak die de voortbrengt. Een ijsmassa die zacht smelt in de zomerzon. De gletsjer is zo uitgestrekt dat we hem nooit compleet in beeld kregen. Kinderen hebben niet helemaal door wat het is, maar ze worden er wel even stil van als ik hen het fenomeen uitleg.

Meertje in Bettmeralp
Na de gletsjer dalen we af naar Bettmeralp. Iets compacter opgebouwd tussen de alpenweides. Tijdens het dalen komen we koeien en marmotten tegen. De koeien staan rustig te grazen, maar we kiezen er toch voor om de kroost in de nek te zetten. Je weet maar nooit.

Het meer zelf is een plek waar je gezellig een terras kan doen en als we dichter naar de liften is er een klein kinderdorp opgebouwd. Met speelgoed, springkastelen, spelletjes en go-cars. Geweldig. De kinderen vergeten tijd en ruimte. Wij kunnen ons concentreren op de lunch. Heerlijk dit.

Conclusie
Een klein paradijs. De dorpjes zijn autovrij en heerlijk rustig. Enkel te bereiken via de kabelbaan en dat zorgt voor een aangenaam gevoel van afzondering. Voor even zijn we met ons gezin op een andere wereld waar het ritme wordt bepaald door de zon, goesting, slingerende wandelpaden en eindeloze alpenweiden.

Weetje: Fiescher
Wellicht kennen velen onder jullie Fiesch. Een CM bolwerk waar velen onze jeugd hebben doorgebracht met de 14-jarigen. Alleen wisten we toen nog niets af van gletsjers en de natuurpracht. We waren bezig onze jeugdpuistjes te bestrijden en eerste lieven te veroveren.