Schooltijd
Ik schrijf je nog eens een brief. Augustus is begonnen. De vakantieperiode is halfweg. De eerste jaarhelft ligt alweer een maand achter de rug.
De tijd vliegt.
Het is echter vooral nog minder dan één maand tot jouw gloriemoment begint.
Op 1 september verlaat je jouw veilige oase van rust. Je vertrekt uit je beschermde leefomgeving en loopt (hopelijk zonder aarzelen en wenen) "de wilde savanne" tegemoet.
Je gaat…naar school.
En toegegeven, dat doet wat met je vader. Ik wist natuurlijk dat dit er zat aan te komen. Ooit zou je schoolgerechtigd zijn. Ruim een half jaar geleden wou je al een schooltas en kochten we je na lang aandringen een hippe eenhoornrugzak (zie Kids with Flair). Al betwijfel ik of je weet wat een eenhoorn is, maar goed... Je wou ook een boterhamdoos, waar tot op heden vooral koekjes en druifjes in zaten. We gingen naar een infomoment. Je ging zelfs al een uurtje of twee testdraaien.
Dat viel wel mee. Tot je in het midden van de speelplaats door een dreumes niet groter dan jij doodleuk omver werd gelopen. Dat was iets minder.
Al zes weken rijden we elke dag langs de schoolpoort, waarna jij elke keer opnieuw zegt: “school gesloten, na de vakantie ikke naar grote school, he.”
Ik knik en antwoord affirmatief. Nog heel even wachten…
Tot op heden bestond je wereld uit je ouders, je grootouders, wat vrienden van je ouders, de crèche, Bumba, Kaatje én Peppa Pig, ja, zelfs je grootouders en natuurlijk ook je poppen. Onlangs kwam daar het buurmeisje bij. Meer was het niet. Of misschien nog onze drie varkens, de vier kippen en de poes. Tot zover die leefgemeenschap in de oase. Een veilige en gecontroleerde omgeving.
En nu zal je lopen over een savanne vol hindernissen. Met kuddes kindjes. Veel kindjes. En een juffrouw. En nog veel meer kindjes. Grote kindjes ook. Stoute kindjes misschien.
Op 1 september ben je één van de jongste. Je zal dus nog wat moeten strijden. Tegen die grote en stoute kindjes. Jaar na jaar zul je echter opklimmen in de rangorde van jong naar oud. Ooit word je weer the boss van ’t school. Of moet ik zeggen: de queen van de savanne.
Het ga je goed, meisje. Leer, speel en maak plezier. Ik zal toekijken, je steunen en helpen waar nodig. Ik beloof plechtig dat ik zal proberen om je niet te veel druk op te leggen. Wees maar wie je wil zijn en worden.
Veel succes daarginds.
Je vader.
Ps: en als ze u de volgende keer nog eens omver duwen, geef ze dan maar eens serieus hun vet. Zeg maar dat uw papa het gezegd heeft.
Oprecht gedachtegoed neergepend ism Kids with Flair
Inspiratie nodig voor een coole rugzak of lekkere brooddoos? Of liever een leutige puzzel, racewagen of gereedschapskist om samen met je dreumes te spelen? Zie Kids with Flair, één van de webshops waar wij vaders ook ons ding vinden.