Terug naar school. Vandaag is het de dag der dagen voor vele kinderen. Maar evenzeer voor vele ouders. 

Het einde van de grote vakantie. De eerste dag. Voor A. begint het avontuur in de eerste kleuterklas. Vorige jaar heeft hij er al eens van kunnen proeven in de zogeheten peuterklas. Maar nu is het voor echt. 

We leefden er al een klein weekje naartoe. Gisteren nog z’n boekentas klaargelegd voor het slapengaan en deze ochtend samen gevuld. Z’n boekentas is niet rijk aan boeken. Wel boterhammen, drinkbus, koekje en een stuk fruit. Dat laatste gesneden, dat hoort zo. Dat eet makkelijker. 

De goesting en het enthousiasme van gisteren en vorige week is wat weggeëbd. Maar hij stapt toch zonder morren in de auto. En wandelt met een enthousiast drafje de schoolpoort tegemoet. Er is door de leerkrachten en de directie een trampoline voorzien waar iedereen over moet. Met de slogan “we springen in het nieuwe schooljaar.” verleiden ze de kinderen in een sprongetje. Een goede zet zo blijkt. Want A. klaart helemaal op en springt het nieuwe schooljaar tegemoet. 

Je maakt de start van het schooljaar als ouder zo zwaar of zo licht als je zelf wil. Wij brengen het luchtig en leuk aan. Tegelijk vinden we de school ook heel belangrijk. Het is voor ons loslaten. Hij is nog zo klein en toch zal hij zelfstandigheid moeten tonen. Hij zal zachtjesaan een rol beginnen innemen in het leven van mensen buiten ons gezin en de familie. Hij zal vriendschappen beginnen smeden en een rol van betekenis spelen voor anderen. 

De gedachte maakt ons trots. Maar we staan tegelijk voor het eerst aan de zijlijn.