Vaderklap

View Original

De verovering van de speeltuin

Speeltuinen...

Daar sta je dan met je kind, kijkend wat ze nu weer uitspookt, oplettend of ze het andere kind niet aanvalt. Gesprekken met andere (onbekende) ouders gaan vaak niet verder dan:

  • "En hoe oud is ze?"

  • "Het is een hij."

  • "Ah ja, dat zie je niet zo he."

  • "Hij is 15 maand. En die van u?"

  • "16. Het gaat toch snel he."

  • "Jaja, B. pas op. Niet te snel lopen."

  • "Allez dag he."

Met lichte afgunst kijken ze naar de kleren van je kind, wat ze al wel en niet kan, durft ze al van de glijbaan. En dan als ze valt, zie je ze denken: tsss...die vaders toch.

Nu goed, voor M. maakt het geen hol uit. Ik sta ervan versteld hoe snel ze de speeltuin verovert. Toen "Founding Vader" Dimi me een halfjaar geleden een filmpje liet zien van A. die moeiteloos iets beklom, kon ik niet voorstellen dat ze dit ook zou kunnen. 

En zie nu... Terwijl M. een paar maand geleden nog aarzelend een kijkje kwam nemen, haast ze zich nu richting glijbaan. Eenmaal boven, staat mijn hartje even stil. Ik wil haar hand nog vast nemen, maar "hey vader, ik ben al 20 maanden, laat me nu maar los".

En dus glijdt ze - weliswaar nog wat stuntelig - naar beneden om vervolgens terug naar boven te lopen. Zo minstens vijftien keer na elkaar. Vijftien keer ben ik (lichtjes) opgelucht als ze veilig en wel beneden staat. Na vier keer heb ik het al gehad en vind ik het tijd voor iets anders. M. niet, dus glijdt ze nog elf keer verder. 

En hoewel ik haar met een koekje mee naar huis lok, ben ik eigenlijk wel trots. Trots om te zien dat die van mij daar toch maar even staat boven op die glijbaan.

Ze groeit, ontdekt en verovert ondertussen lekker die speeltuin.

 


Met Vaderklap zijn we op zoek naar de leukste speeltuinen in binnen- en buitenland. Zelf nog een tip? Laat hem dan zeker achter. Ontdek alvast onze lijst.

 

See this form in the original post