Een jaar lang zijn we er stiekem al mee bezig: het beginnen van een papablog. Of hoe noem je dat, een blog waar vaders het woord nemen?

Op het moment dat u dit leest, zijn we gelanceerd. De raket is weg. Een van de weinige papablogs in België. Gek eigenlijk. Geef in Google “mamablog” in en je krijgt tientallen resultaten. Probeer het met “papablog” en het resultaat is bedroevend. Ook als we naar de Engelstalige wereld kijken, is het aandeel van webstekjes van vaders zorgwekkend weinig.

Misschien is er geen behoefte aan het verhaal van de vader. Of misschien zijn er maar bitter weinig vaders die de nood voelen om hun verhaal überhaupt te delen. Wij van Vaderklap vinden van wel.

Wat willen we dan wel zijn en voor wie schrijven we?

We schrijven voor de misschien-bijna-vaders die schrik hebben voor het vader worden en stiekem tijdens de lunch of op het toilet onze blog bekijken.

We schrijven voor de jonge vaders die trots zijn op hun kroost.

 We schrijven natuurlijk ook voor de moeders, de steunpilaar van elk gezin.

We vertellen hoe het voelt om vader te worden, hoe leuk het is om samen dingen te doen en wat die dingen dan wel zijn.

We bewijzen graag dat het leven niet eindigt op het moment dat je vader wordt, want ja, daar worstelt een vader al eens mee.

We laten het kind in onszelf los en tonen welk speelgoed wij interessant vinden.

 Wij zijn de achterklap van én voor vaders.

 " Vaderklap is fun, cool en soms ook een beetje emo."

Tot snel.