Bij de varkensboer — Vaderklap

Ik wil dat M de oorsprong van haar eten kent. Al is ze nog maar 2,5 jaar.

Ja, ik weet best, dat ze nog niet de link legt tussen dat stukje biefstuk op haar bord en de koe in de wei. De associaties tussen honing en bij, melk en koe of kip en ei maakt ze wel al. Hoe dit allemaal in zijn werk gaat, ontdekt ze wel nog. Voorlopig ben ik al blij dat ze die linken legt.

Toch wil ik haar betrekken in het voedselproductieproces. Ze komt mee besjes plukken of eitjes rapen in het kippenhok. Het zijn kleine dingen, gewone dingen eigenlijk. Leuke activiteiten, die weinig extra moeite kosten.

Als foodie hou ik me de voorbije jaren ook intensief bezig met het verhaal achter een brood, een stuk vlees of groente. Dus bezocht ik kaasmakers, bakkers en slagers. Het leek me leuk om die interesse te delen met M. Daarom wil ik haar de komende maanden en jaren echt wel meenemen naar het atelier van een bakker of zoals vorig weekend naar een varkensboer. Dingen die ze eigenlijk kent uit haar boekjes, maar dan in real life.

Boer Schurmans uit Kortenaken hoedt varkens zoals het niet veel meer gedaan wordt. Haver en maïs plant en oogst hij zelf. Het is de voeding voor zijn varkens. Een aantal van 400 klinkt veel, maar is niets in vergelijking met de industriële varkensfabrieken. De varkens hebben meer plek en leven langer. Bovendien is het - voor de foodies onder jullie - een 100% Duroc ras. Topvarkens. Mooi en ja, ook lekker.

Ze worden geslacht in een kleiner slachthuis, krijgen geen antibiotica en hun mest wordt gebruikt als meststof voor de haver en maïs. Zijn verhaal klopt. Het is alleen hard labeur en brengt weinig op. Verhalen zoals in Tielt doen de stiel geen goed. Zelf is hij niet te spreken over die toestanden. Maar goed, ik wijk af.

Na haar middagdut mag M haar laarsjes aantrekken. We gaan naar de varkentjes kijken. Daar heeft ze wel zin in. Met een grote mond stapt ze de stal binnen. Langs beide kanten zitten hokken met zeugen en kleine biggetjes. De zeugen gaan rechtstaan, de biggetjes hollen rond hun moeder en allen knorren onophoudelijk. Het maakt best wel veel lawaai. Ik verwacht me aan een dochtertje die het op een lopen zet. Ze komt iets dichter bij mij staan, haar ogen stralen twijfel uit, maar ze houdt zich sterk en blijft. Straf.

Eén van de biggetjes aanraken, dat is een brug te ver. We nemen ook een kijkje in de grote stal, waar de andere volwassen varkens zitten. Die Duroc varkens zijn best wel indrukwekkend. Ook ik sta ervan te kijken hoe groot zijn. Mooie beesten ook. "Papa pakken", aldus M. Tot zover de grote mond. Ik pak haar op en toon ze de varkens. Ook zij is duidelijk onder de indruk.

We nemen verder een kijkje bij de beer. Van de hond hebben zowel papa als dochter schrik. Alle chance is de boer er. De beer is gigantisch. Wel 400 kilogram weegt hij. Wat. Een. Beest. Eenmaal buiten ontspant M (en ikzelf). "Of ze meegaat naar de geitjes?", vraagt boerin N. Sociaal als ze is, laat M me doodleuk achter en gaat mee met de boerin. De geitjes, schapen, kippen en twee katten brengen M helemaal in vervoering. "Kijk papa, kippen."

Ik koop wat van de zelfgemaakte zwarte pensen, maar hou het making-off verhaaltje voorlopig maar nog even voor mezelf. Uiteraard ben ik me er van bewust dat zij nog klein is. Voor haar is dit niet meer dan een bezoek aan een boerderij met een boer, een boerin, veel varkens en een paar andere dieren. Haar boekjes en Playmobilset in levende lijve.

Het was gewoon leuk om haar erbij te hebben, om dit samen te doen en ergens ben ik ervan overtuigd dat dit bijdraagt tot haar algemene kennis en respect voor mens en dier. Ik van mijn kant heb niet alleen een leuke tijd met haar, maar steun langs deze weg ook nog eens een lokale boer, die met respect voor mens en dier zijn stiel uitoefent.

Ik leerde Schurmans kennen via De Buurderij in Diest. Dit is een initiatief van Boeren & Buren, waarbij je wekelijks online bij verschillende lokale boeren producten kunt bestellen. Die producten haal je dan af op een Buurderij in je buurt. Persoonlijk vind ik dit een (h)eerlijk concept. Zonder politieke statements te maken, we moeten terug naar die korte keten, willen we voor onze kinderen nog een leefbare planeet. Het concept is laagdrempelig en ideaal om kennis te maken met lokale producten. Ideaal om samen met de kinderen naar toe te gaan en eventueel zelfs één van de producenten te bezoeken, zoals ik deed. Een aanrader.

Meer weten >> Boeren & Buren